Έχεις ακούσει ποτέ album που να σ’ έκανε να θέλεις (με την καλή έννοια πάντα) να κολλήσεις τη μούρη σου στο πάτωμα; Αν όχι, τότε ετοιμάσου να το κάνεις με το νέο album των Καλιφορνέζων sludge metallers “The Road Will End”. Σπανίως συναντάς μπάντα με τέτοιο heavy feeling και ήχο-μπετόν αρμέ που κυριολεκτικά τσακίζει κόκαλα. Το κουαρτέτο από το Chico χωρίς πολλά πολλά σε βάζει κατευθείαν στο mood με το εναρκτήριο “The Starting Line Is A Trip Wire”, ένα mid-tempo τραγούδι με distortion-μαμούθ ξεκινώντας από εκεί που σταμάτησε στο ντεμπούτο του “Defeat” του 2009. Οι στίχοι “I’ve got a big problem with shitting where you eat” περιγράφουν πλήρως την τωρινή κατάστασης της μπάντας, οπότε μην περιμένεις αγάπες και λουλούδια ή κάποιο πνευματικό ταξίδι στα βάσανα της παιδικής ηλικίας του τραγουδιστή Kirk Williams, εδώ υπάρχουν μόνο νεύρα, τσαντίλα, δίψα για αίμα κι ένα εντελώς “in your face” attitude. Το “Better Worlds” που ακολουθεί είναι μια μίξη sludge-hardcore punk με τρελή κιθαριστική δουλειά από τον Cayle Hunter (επίσης Will Haven). Άλλα highlights από το “The Road Will End” είναι τα “Worth the Weight” και “Built to Kill” (ειδικά το τελευταίο). Ξεχωρίζει επίσης το σχεδόν post-metal “Happy Hour (Disciple of Death)” που ακολουθείται από ένα ακουστικό outro (“Ends Meet”). Πρωτοτυπίες μην περιμένεις εδώ, το “The Road Will End” είναι 9 τραγούδια συνολικής διάρκειας περίπου 43 λεπτών, που φτιάχνουν το ιδανικό soundtrack αν είσαι σε φάση χωρισμού ή θες να πλακώσεις στο ξύλο το αφεντικό σου. Core bloody core…
7/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
pan.pap@greekrebels.gr