Πρέπει να παραδεχτούμε πως υπάρχουν μπάντες οι επιτυχίες των οποίων από πίσω δεν έκρυβαν πολλά. Και αυτές είναι που τις παραδέχομαι. Μπάντες που δεν εστιάζουν πάντα στους στίχους και την ιστορία πίσω από κάθε τραγούδι αλλά καθαρά στις όμορφες μελωδίες και την ποιότητα της μουσικής και των φωνητικών. Στον αντίποδα φυσικά υπάρχουν και οι μπάντες που κρύβουν την μετριότητα της δουλειάς τους πίσω από μια πλούσια μυθολογία ή συναισθηματικούς στίχους. Κοινώς είναι γίγαντες με κρυστάλλινα πόδια.
Δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα που ανήκει στην δεύτερη κατηγορία και φυσικά μιλάω για τους ανερχόμενους Καναδούς εκπρόσωπους του metalcore, Arrival Of Autumn. Δεν ξεκινάμε καλά μόνο και μόνο από το είδος που εκπροσωπούν που προσωπικά δεν με εκφράζει καθόλου και δεν θα το ακούσω ποτέ. Τον Μάιο λοιπόν και το συγκρότημα αποφασίζει να κυκλοφορήσει τον τρίτο κατά σειρά δίσκο του ο οποίος φέρει τον τίτλο “Kingdom Undone”, διάδοχος του προ τετραετίας “Harbringer”.
Ένας μέτριος από κάθε άποψη δίσκος, τόσο όσον αφορά τα σόλο, την τεχνική και φυσικά τις μελωδίες. Πρέπει γενικά τα συγκροτήματα και συγκεκριμένα οι κιθαρίστες να καταλάβουν πως δεν αρκεί απλά να ανεβοκατέβουν μια κλίμακα για να δημιουργηθεί ένα σόλο αλλά να κολλάει τόσο μελωδικά, όσο και με το όλο σύνολο. Και βασικά τυχερά τα τραγούδια του δίσκου που έχουν έστω αυτό γιατί στα περισσότερα δεν υπάρχει καν σόλο. Εν πάσει περιπτώσει, τα φωνητικά είναι πάνω κάτω αυτά που περιμένει κάποιος από έναν metalcore δίσκο. Ακόμα χειρότερο καθιστά το γεγονός πως είχαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια να ετοιμάσουν έναν μέτριο δίσκο. Το μόνο που βρίσκω θετικό είναι τα riffs κιθάρας.
Ας ελπίσουμε η επόμενη δουλειά του συγκροτήματος να μην αργήσει τόσο πολύ και φυσικά να είναι πιο ποιοτική.
4.5/10
Πέτρος Φραγγόπουλος
petrfrag2@gmail.com