August Burns Red – Death Bellow (Sharptone)

Είκοσι χρόνια και δέκα άλμπουμ μετά οι August Burns Red είναι σαφώς ένα από τα πιο επιτυχημένα metalcore, και ας μην το κρύβουμε πιο πολύ metal παρά core εδώ και καιρό, συγκροτήματα στο είδος του. Τρία χρόνια μετά το εξαιρετικό Guardians το συγκρότημα ξαναχτυπά.

Βρίσκω σίγουρα εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε ένα ιδίωμα που είναι παραφορτωμένο με κλισέ σχήματα όπως οι August Burns Red καταφέρνουν να διαφοροποιούνται από άλμπουμ σε άλμπουμ χωρίς όμως να χάνουν τις απαραίτητες ισορροπίες. Έτσι και στο Death Bellow για κάθε εκρηκτική στιγμή υπάρχει και ένα αντίστοιχο μελωδικό πέρασμα. Απόδειξη αυτού ο τρόπους που ανοίγει το άλμπουμ. Από το ολιγόλεπτο post rock Premonition περνάμε στο μεγάλο σε διάρκεια, εφτά λεπτά και κάτι, The Cleansing το οποίο μπαίνει με τρελά blastbeats.

Κάπως έτσι κυλά όλο το άλμπουμ. Κάνουν όμως και μια ακόμα αλλαγή έχοντας καλεσμένους πολλούς τραγουδιστές τις σκηνής τους. Απλά αναφέρω τον Jesse Leach (Killswitch Engage) στο “Ancestry” και τον Spencer Robinson (Underoath) στο “Reckoning”. Το συγκεκριμένο κλείνει το άλμπουμ και είναι ίσως και το πιο εντυπωσιακό κομμάτι. Σημείο αναφοράς πάντα η κιθαριστική δουλειά του JB Brubaker, ο οποίος για άλλη μια φορά «παίζει παπάδες».

Στα πενήντα τρία του λεπτά το Death Bellow δεν κάνει κοιλιά. Είναι ένα άλμπουμ άρτια δομημένο με μια πολύ δυνατή παραγωγή. Ξεχειλίζει δύναμη και οργή χωρίς όμως να χάνει σε μελωδία και ατμόσφαιρα. Με αυτό τον τρόπο πιστεύω ότι οι August Burns Red γιορτάζουν εξαιρετικά την διαδρομή τους όλα αυτά τα χρόνια σε μια σκηνή που μάλλον έχει χάσει αρκετή από την νεανική της ενέργεια και δείχνει να ξεμένει από δυνάμεις. Όπως και να έχει, τίποτα από όλα αυτά δεν αγγίζει το συγκρότημα που καταφέρνει άλλη μια φορά να προσφέρει έναν δίσκο εγγύηση στους οπαδούς του.

8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)