Οι Barnabas Sky ή το πνευματικό παιδί του συνθέτη/κιθαρίστα Markus Pfeffer (Lazarus Dream/Winterland), οι οποίοι έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του “Inspirations” επιστρέφουν με τον δεύτερο δίσκο της πορείας τους, το “What Comes To Light”. Αν τώρα αναρωτιέστε που ακριβώς τοποθετείτε μουσικά το εν λόγω project, μπορεί κάλλιστα κάποιος «μύστης» που βλέπει το λογότυπο της εταιρείας να καταλάβει. Άλλωστε συνήθως Pride & Joy Music και melodic hard rock πάνε παράλληλα. Μόλις λοιπόν λύθηκε η απορία σας.
Αυτό που είχε κάνει στο “Inspirations”, το να αναλαμβάνει να παίξει τα πάντα πέραν των τυμπάνων και να είχε guest τραγουδιστές σε όλα τα κομμάτια, το επαναλαμβάνει και στο “What Comes To Light”, με τα τύμπανα να τα έχει αναλάβει ο Thomas Rieder (Lazarus Dream). Για ακόμα μια φορά συνεργάζεται σταθερά με τους Danny Vaughn (Tyketto), Jesse Damon (Silent Rage) και Paul Sabu, με τους πρώτους δύο στα lead φωνητικά και τον τελευταίο να ηχογραφεί τα δεύτερα, ενώ την θέση των Zak Stevens (Circle II Circle, Trans–Siberian Orchestra), Danny Martinez Jr. (Guild Of Ages), Rob Rock και του μακαρίτη Steve Grimmett (Grim Reaper) να αναλαμβάνουν οι Dan Reed (Dan Reed Network), Doogie White (Rainbow, Yngwie Malmsteen’s Rising Force), Roy Cathey (Cold Sweet, The Fifth), Dirk Kennedy (ex-Hittman), Lee Small (Shy, ex-Surveillance, ex-Phenomena), Carsten Lizard Schulz (ex-Domain, Evidence One), Alan Tecchio (Watchtower, ex-Seven Witches) και ο Deibys Artigas Venegas (Preincarnation). Θα μπορούσα λοιπόν να το χαρακτηρίσουμε άτυπα το όλο εγχείρημα ως μια all star melodic rock opera, αν μου επιτραπεί ο όρος, δίχως να υπάρχουν όμως ρόλοι και concept στο όλο εγχείρημα.
Εδώ είναι που δικαιώνεται ο Markus Pfeffer, αφού ο καθένας τους δίνει τον δικό του ιδιαίτερο τόνο στα κομμάτια, τα οποία ομολογώ πως είναι φανταστικά! Προσωπικό αγαπημένο είναι το “Till My Dying Days” όπου τα ηνία έχει αναλάβει ο Roy Cathey (Cold Sweet, The Fifth). Μιλάμε για τεράστιο κομμάτι που παίζει στο “repeat”. Δεύτερο κατά σειρά προτίμησης έρχεται το “Isolation” με τον φανταστικό (σ.σ.: δεν τον ήξερα για να είμαι ειλικρινής) Deibys Artigas Venegas (Preincarnation), το “We Are Electric” με τον Lee Small (Shy, ex–Surveillance, ex–Phenomena) και ένα τέταρτο, τελευταίο, το “Circus Of Delight”με τον Doogie White (Rainbow, Yngwie Malmsteen‘s Rising Force). Αυτό δεν σημαίνει πως τα υπόλοιπα υστερούν σε κάτι, αλλά τα παραπάνω είναι η δική μου δειγματοληπτική επιλογή των κομματιών του δίσκου.
Πρέπει σίγουρα σε αυτό το σημείο να δώσω τα εύσημα για την πολύ καλή παραγωγή που κάνει τα πάντα να ακούγονται καθαρά και διαυγή. Να αναφέρω πως το mastering είναι δουλειά του Rolf Munkes στα Empire Studios (Michael Schenker, Mad Max, Voodoo Circle) ενώ το εξώφυλλο είναι δουλειά του Stan W. Decker (Jorn, Primal Fear, Stryper).
Πραγματικά είναι από τις κυκλοφορίες εκείνες που ακούς ευχάριστα καθώς διαθέτει τρομερή ροή και η τοποθέτηση των τραγουδιστών σε αυτά θαρρώ έγινε με στρατηγική μαεστρία. Ψάξτε τους και δεν θα το μετανιώσετε.
8/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com