Black Curse – Endless Wound (Sepulchral Voice)

Επίσημα αρχίζω να πιστεύω πως το 2020, μπορεί να είναι μία απαίσια χρονιά, για όλο τον κόσμο, είναι όμως μία πάρα πολύ καλή χρονιά για το black/death metal. Και ήταν και λίγο η ώρα υποθέτω, γιατί είχαμε να δούμε αρκετό καιρό καλές δουλειές σε αυτή την σκηνή (υποκειμενικά μιλώντας πάντα) τόσο από παλιούς, όσο και από νεότερους.

Ο λόγος είναι ο νέος δίσκος των Black Curse, μιας σχετικά νέας μπάντας (ιδρύθηκε το 2015) και αυτός είναι ο πρώτος δίσκος τους, ο οποίος είναι πολλά υποσχόμενος. Το album, το οποίο κυκλοφόρησε επίσημα από την Sepulchral Voice, είναι μία δουλειά που θεωρώ θα συζητηθεί αρκετά. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μετά από τόσα χρόνια, το old-school death metal συνεχίζει να είναι old-school, ειδικά μέσα από ολοκαίνουριες μπάντες, μα δεν με χαλάει καθόλου καθώς είχαμε καιρό να δούμε album με αυτό τον χαρακτηριστικά παλιό ήχο.

Τα επτά κομμάτια του δίσκου, ο οποίος διαρκεί στο σύνολο τριάντα οκτώ λεπτά, είναι ένα προς ένα φοβερά. Φαίνεται πως η μπάντα δεν ενδιαφέρεται τόσο να δείξει τις ικανότητές της, όπως άλλες νεότερες μπάντες που προσπαθούν τόσο απεγνωσμένα να παίζουν όλο και πιο γρήγορα και τεχνικά και τελικά απλά χάνουν το νόημα. Αντίθετα, έχοντας υιοθετήσει στοιχεία του παλιού κλασικού death. Τα κομμάτια είναι γρήγορα μεν, καθόλου κουραστικά δε. Κάποια μοιάζουν μεταξύ τους και αυτό είναι ένα μείον που πρέπει να αναφερθεί. Έστω και αν δεν είναι τέρμα αντιγραφή το ένα με το άλλο με ενοχλεί λίγο γιατί είμαι σίγουρη βλέποντας την δουλειά τους πως θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο δημιουργικοί, μα ακόμα και έτσι το album είναι απίθανο.

Μέχρι στιγμής κυκλοφορεί σε βινύλιο και CD. Και το ‘χω ήδη πει και θα το ξαναπώ…θα υπάρχουν σίγουρα νεότερα KAI αυτής της μπάντας όπως και πολλών άλλων, σύντομα.

7/10
Μαρία Κανελλάκη
maria.kanellaki1@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)