Cinnamun Beloved – Stain (Sleaszy Rider)

Από το Buenos Aires της Αργεντινής μας έρχονται οι Cinnamun Beloved και η gothicbased μουσική τους. Το Stainαποτελεί τη δεύτερη δουλειά της μπάντας και είναι από εκείνα τα albums που ξέρεις ότι είναι εύκολο να τα αξιολογήσεις, καθώς η υπόθεση femalefronted band έχει γίνει πια τόσο συνήθεια στις μέρες μας που καταλαβαίνεις πλέον από το εξώφυλλο τι πρόκειται να γίνει.

O βασικός τους πυρήνας αποτελείται κατά βάση από gothic metal στοιχεία, ωστόσο υπάρχουν αρκετές στιγμές που πειραματίζονται πολύ με το συμφωνικό power και πιστεύω πως εκεί θα έπρεπε να εστιάζουν περισσότερο. Κι αυτό γιατί έχουν το μέγεθος των symphonic ενορχηστρώσεων είναι τόσο μεγάλο που ευνοεί κάτι τέτοιο. Βέβαια το Α και το Ω σε κυκλοφορίες αυτού του ιδιώματος, όπως είναι γνωστό, είναι το τι κατεβάζεις πίσω από το μικρόφωνο. Και η Sabrina Filipcic Holm μπορεί να μην είναι από τις καλύτερες γυναικείες metal φωνές που έχω ακούσει στη ζωή μου, διαθέτει όμως αξιοπρέπεια στις ψιλές της και με λίγη παραπάνω φωνητική εξερεύνηση ίσως και να μπορέσει να ξεφεύγει από τις Tarja Turunen αναφορές που κουβαλάει. Μουσικά, όπως είπα και πιο πριν, το Stainξεχειλίζει gothic από κάθε τρύπα και αυτό είναι αναμφισβήτητο. Κάποιος που κόβει φλέβα με σχήματα τύπου After Forever, Nightwish, ίσως και Lacuna Coil θα μπορέσει άνετα να το ακούσει, αρκεί να σεβαστεί το χρυσό νόμο του πρωτάρη που θέλει τα κομμάτια χλιαρά και ολίγον τι “προβλεπέ”. Απόδειξη εξάλλου είναι και η πολύ μικρή διάρκεια τους με τη συνολική ακρόαση να διαρκεί κάτι παραπάνω από 36 λεπτά.

Θα ήταν πολύ λάθος να κρίνεις τους Cinnamun Beloved με τα ίδια αυστηρά κριτήρια που θα έκρινες μία αντίστοιχη κυκλοφορία ενός σκάλες δημοφιλέστερου συγκροτήματος. Για την ώρα το μόνο που μπορώ να πω για το Stainείναι πως πρόκειται για ένα μέτριο αλλά άκακο album που δεν στέκεται αρκετό ώστε να μπορέσουν να βγουν από την αφάνεια. Αν όμως σταθούν τυχεροί και γνωστοποιηθούν σε ένα ευρύτερο κοινό, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.

5/10
Χάρης Μπελαδάκης
cbeladakis@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)