Όπα! Εδώ είμαστε! Oldie rock από τα βλαχοχώρια της Arizona. Ο νέος τέταρτος δίσκος των Crash Street Kids είναι ταυτόχρονα και η πρώτη μου επαφή με αυτούς. Μετά από αυτή την ανακάλυψη σίγουρα θα κάτσω να τους μελετήσω περισσότερο. Αν και τα πιο πολλά κομμάτια του “Sweet Creatures” έχουν πάρα πολλές αναφορές στο punk και british rock των late 70’s, ωστόσο σε στιγμές όπως τα “Bang Bang! (You Are Beautiful)” και “Bad Julia” δεν μπορούν να κρύψουν την 80-ίλα που ξεχειλίζει άφθονα από τις κιθάρες τους. Κιθάρες οι οποίες χρωστούν πάρα πολλά στον Alice Cooper της “Killer” και “Billion Dollar Babies” εποχής. Η φωνή ενός αρχάριου Paul Stanley μου έκατσε αρκετά γλυκά στα αυτιά, συγκαταλέγοντάς την στα “συν” του album, ενώ η μπαλάντα “3rd Avenue Vampire” μου έδειξε πως ακόμα και σήμερα υπάρχει καλή θέληση για διατήρηση της παλιάς rock νοοτροπίας. Η ποιότητα του ήχου μου τα χάλασε λίγο, γιατί δυστυχώς το “Sweet Creatures” εξαρτάται πολύ από αυτό. Δεν ξενέρωσα όμως, αφού έχω ακούσει και πολύ χειρότερα. Στο δεύτερο μισό του album, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το “Mary, Queen Of Rock”, κομμάτι που αποκλίνει πολύ με την παλιά rock ‘n roll διάθεσή του σε σχέση με τα άλλα. Από το ψευτο-creepy “I Become Death” και έπειτα, οι Crash Street Kids κάνουν για άλλη μία φορά ηχητικό πισωγύρισμα για να καταλήξουν σε ένα “Harlot Of The Flies” που σε κάνει να ξεχνάς όποια κακά στοιχεία συνάντησες στην ακρόαση. Αναζωογονητικό και ταυτόχρονα τόσο παλιομοδίτικο, το “Sweet Creatures” συνιστάται εύκολα σε όλους τους rockers της πιάτσας, λαμβάνοντας υπόψη πως δεν έχουμε ακούσει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) κάτι από τις προηγούμενες τρεις δουλειές τους.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης