Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που είχα ασχοληθεί με το συγκρότημα από την Βενεζουέλα και χαίρομαι που κυκλοφόρησαν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα το “Rezando Al Miedo”. Τρίτος δίσκος λοιπόν με ισπανικό πάλι τίτλο, αν και οι στίχοι είναι και στα ισπανικά και στα αγγλικά. Αργόσυρτα riffs με εκπληκτικό, βαρύ ήχο από τις κιθάρες και το rhythm section να κρατάει στιβαρά το ρυθμό. Τα φωνητικά ακόμα και όταν είναι στα ισπανικά, μπορείς να νιώσεις κυρίως την οργή που βγαίνει από τον Alejandro Londono, ο οποίος καταφέρνει πάντα και σου περνάει το συναίσθημα σε όποια γλώσσα και να είναι. Στιχουργικά, το “Rezando Al Miedo” έχει να πει μια ιστορία που μας παίρνει από το χέρι και μας κάνει μια βόλτα στα άκρα της λογικής, μεταξύ της ψευδαισθητικής θρησκευτικής ανακούφισης και την αποδοχή του θανάτου ως ένα σαφές τέλος, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι. Επίσης, οι στίχοι δεν παίζουν το μοναδικό ρόλο για την εξιστόρηση αυτή, αλλά και η μουσική αφήνοντας τον ακροατή με τη φαντασία του να πλάσει ο ίδιος μια ιστορία. Όπως γίνεται στο τελευταίο κομμάτι “Forget I’m Here”, με ένα 15λεπτο outro μόνο εφέ. Το sludge/doom καμάρι της Βενεζουέλας πιστεύω το πάει καλά το θέμα και μας πάει σε ένα ανησυχητικό ταξίδι από τον θυμό στην εγκατάλειψη, θίγοντας θέματα που αφορούν κυρίως τη Λατινική Αμερική, όπως καταπίεση, δουλεία και θρησκευτική τρέλα.
8/10
Tένια Λάρδα
tenia@greekrebels.gr