Το όνομα του συγκροτήματος νομίζω προδίδει και για το τι περίπου θα περιμένετε να ακούσετε από αυτούς εδώ τους κυρίους. Η γερμανική μπάντα κινείται στον χώρο του μοντέρνου thrash, συγγενεύοντας έτσι με το metalcore αλλά και με τα death χωράφια. Περίμενα να ακούσω μια συνηθισμένη Machine Head κόπια, κάτι που ευτυχώς δεν έγινε, αλλά κάπου στην πορεία κουράστηκα. Πρώτα από όλα να πω ότι ο ήχος είναι τρομερά δυνατός που βγάζει ο δίσκος, με την παραγωγή να έχει επιμεληθεί ο Tue Madsen (The Haunted, Cataract, Hatesphere κτλ) . Επίσης υπάρχει πολύ νεύρο και θυμός κάτι που λειτουργεί πάντα θετικά σε τέτοια παρακλάδια. Το θέμα που έχει ο δίσκος είναι ότι κάπου από την μέση και μετά αρχίζουν τα τραγούδια να ακούγονται επικίνδυνα όμοια μεταξύ τους και δύσκολα κάποιο από αυτά, να μπορεί να χαρακτηριστεί αξιομνημόνευτο. Επίσης τα κομμάτια τις περισσότερες ώρες δεν μπορούν να ανασάνουν, όντας –too much– φορτωμένα στα φωνητικά. Όσοι γουστάρουν Machine Head, Lamp of God, Hatebreed ας δουν τι παίζει αλλά χωρίς να έχουν μεγάλες προσδοκίες
6/10
Παναγιώτης Αποστολόπουλος