Ένα από τα σημαντικότερα Ελληνικά, αν όχι το σημαντικότερο, doom συγκροτήματα επιστρέφει μετά από πέντε χρόνια σιωπής στα δισκογραφικά δρώμενα με το “Unorthdox”. Οι Ηρακλειώτες τολμώ να πω ότι κάνουν το εντυπωσιακό τρία στα τρία όσον αφορά την ποιότητα των κυκλοφοριών τους.
Κλείνουν φέτος τα έντεκα χρόνια ύπαρξης και το γιορτάζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορεί να μην είναι και οι πιο δραστήριο δισκογραφικά μιας και έχουν στο βιογραφικό τους μόλις άλλες δύο δουλειές, τα “The End is Written” το 2014 και “Visions & Creatures Of Imagination” του 2017, αλλά ότι τους λείπει σε ποσότητα το προσφέρουν σε ποιότητα. Το γεγονός ότι η τρίτη τους αυτή δουλειά κυκλοφορεί από μια από τις πιο hot δισκογραφικές είναι άλλο ένα σημάδι ότι το σχήμα κάνει προσεκτικά βήματα προς το μέλλον.
Το “Unorthodox” περιλαμβάνει έντεκα συνθέσεις και διαρκεί κάτι λιγότερο από 48 λεπτά. Κάποιες από αυτές είναι εισαγωγές και ιντερλούδια που βοηθούν στην ατμόσφαιρα του άλμπουμ που πώς να το θέσω διακριτικά; Είναι καταπληκτική! Το δέσιμο του συγκροτήματος που αν δεν κάνω λάθος είναι το ίδιο από την ίδρυση του (σ.σ.: άθλος για τα Ελληνικά δεδομένα) φαίνεται από την χημεία του.
Για όσους δεν έχουν ακούσει τους Doomocracy (σ.σ.: έγκλημα αλλά πάμε παρακάτω) το σχήμα παίζει αυτό το είδος doom που ακροβατεί ανάμεσα στο power, την ατμόσφαιρα και την μελωδία. Φερτέ στο μυαλό σας τους τιτάνες Memory Garden ή και τους πιο πρόσφατους Ecclesia και πιστεύω ότι θα έχετε μια πολύ καλή ιδέα για τον ήχο του σχήματος. Δεν διστάσουν να ανεβάσουν τις ταχύτητες αλλά πιστεύω ότι το σημείο αναφοράς είναι η φοβερή ροή που έχει όλο το υλικό. Σε αυτό την συνταγή βάλτε και την φωνή του Μιχάλη Σταυρακάκη που δένει ΑΨΩΓΑ και έχετε ένα άλμπουμ πρακτικά αψεγάδιαστο. Κομματάρες όπως τα “Eternally Lost” και “Novum Dogma” δεν τα ακούς και κάθε μέρα ενώ το “Catharsis” είναι πραγματικά μια μοναδική εμπειρία.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε και αρκετούς καλεσμένους που βάζουν τις δικές τους πινελιές με το παίξιμο τους. Μιλάμε για τον δικό μας Σάκη Μπαντή (Horizon’s End, Hail Spirit Noir), τον Mike Wead (τι πάει να πει που παίζει αυτός;) και τον Miguel Robaina (ex–Memento Mori).
Για να το θέσω πιο απλά, το “Unorthodox” για μένα είναι το καλύτερο άλμπουμ στο είδος του για το 2022. Ένα άλμπουμ διαμάντι που πραγματικά αξίζει μια θέση στα καλύτερα άλμπουμ τις χρονιάς!
9/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com