Ιδιαίτερη περίπτωση αυτή των Dreamfire αφού ουσιαστικά πρόκειται για ένα symphonic project που προσπαθεί να ανακαλύψει αρχαίους μύθους, τη μαγεία, τους χρησμούς και οτιδήποτε άλλο χρήζει ανακάλυψης και ιδιαίτερης προσοχής. Η αλήθεια είναι ότι αυτό που κάνουν το κάνουν αρκετά καλά και φαίνεται ότι δουλεύουν αρκετά για το τελικό αποτέλεσμα. Το “Atlantean Symphony” μοιάζει με ένα ταξίδι μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, μεταξύ χρόνου και σχετικότητας, μεταξύ δεδομένων και αγνώστου. Δε ξέρω πως μπορούν να ακουστούν αυτά που λέω αλλά πραγματικά πρέπει να ακούσει κανείς τους Dreamfire για να καταλάβει περί τίνος πρόκειται αλλά και να βγάλει τα δικά του προσωπικά συμπεράσματα. Το “Atlantean Symphony” θα έλεγα ότι μοιάζει περισσότερο με μια φωτογραφία που αν τη δώσεις σε 1000 ανθρώπους θα πάρεις 1000 διαφορετικές περιγραφές και ίσως να είναι και αυτό που επιδιώκουν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συγκεκριμένη κυκλοφορία θέλει πολλές ακροάσεις για να βγάλει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα. Δε ξέρω αν με τρέλαναν η όχι αλλά ξέρω ότι αξίζουν μια και δύο ευκαιρίες για να μπορέσω να αποκρυπτογραφήσω αυτό που ίσως μείνει για πάντα μυστήριο
7/10
Στάθης Αυγέρης