Με αυτή τη μπάντα από το πρώτο κιόλας κομμάτι, ψαχνόμουν.. “Τι στο διάολο ακούω”. Θα ορκιζόμουν ότι είναι punk, έστω και λίγο, αλλά έχει φωνητικά hardcore και σε άλλες φάσεις death, οπότε, ξεπερνάω το θέμα της ταμπέλας. Μέχρι τώρα αυτό που τολμώ είναι πως πρόκειται για ένα πραγματικά heavy αποτέλεσμα που σε πολλά μου θύμισε το “Remission των Mastodon”, στην επιθετικότητα, ενέργεια και μίσος. Πάρτε εδώ κομμάτι όπως το “Sailor’s Grave”… Γούσταρα τόσο πολύ! Απλή σύνθεση, που είχε όμως αυτό το πραγματικό συναίσθημα που ψάχνω σε κάθε μουσική που ακούω. Τόσο απλό, τόσο καλό. Στα υπόλοιπα κομμάτια αυτό που κάνει το bam είναι η ενέργεια. Χωρίς όμως να καταντάει βαρετό, κυρίως γιατί είναι αληθινό.. ίσως αν υπάρχει μία κοιλιά, είναι στα συνεχόμενα “κλωτσίδια” των “Candles”, “Black Eyed” , “Heartbeats”.και “Rising Kingdom”. Αλλά είπαμε, με βασική επιρροή την punk μπορώ να το δεχτώ και με το παραπάνω. Σε γενικές γραμμές έχουν πολλά φασαριόζικα στοιχεία από την καλή φασαρία, ίσως να μην λάτρεψα το τελικό αποτέλεσμα, αλλά το “Sailor’s Grave” πήρε τη θέση που του άξιζε στην μνήμη μου. Όσο για τα υπόλοιπα, φτάνουν και είναι αρκετά σκοτεινά αλλά συγχρόνως επιθετικά.
7/10
Ντένια Παλαιολόγου
denia@greekrebels.gr