Σουηδικό death. Death με όλη την σημασία. Οι Grave δεν ανήκουν στην γνωστή συνομοταξία των συγκροτημάτων που “γέννησε” το Gothenburg. Με μεγάλη ιστορία, αλλαγές στα μέλη και πλούσιο δισκογραφικό παρελθόν, σίγουρα δεν περιμένουν την καταξίωση 22 χρόνια μετά την ίδρυση τους και αυτό το ξέρουν καλύτερα από όλους. Εξακολουθούν, όμως, να βγάζουν πολύ καλούς δίσκους και με την μουσική τους να εμμένουν σε στοιχεία οικεία πλέον για εκείνους, ξέροντας τι θέλουν να βγει προς τα έξω και χωρίς πειραματισμούς ή δήθεν αλλαγές. Στο “Bloodtrail” έχουμε μία guest εμφάνιση από τον κιθαρίστα των Nile, karl Sanders, όπως και στο “Dismembered Mind” έχει γράψει στίχους ο Matti Karki των Dismember. Γενικά ακούμε βαριές κιθάρες, πολύ γρήγορους ρυθμούς, βαριά φωνητικά χωρίς ουρλιαχτά και δίκαση. Ότι ορίζει το είδος δηλαδή. Επίσης θα τονίσω πως, ενώ παίζουν death, ο ήχος δεν φέρνει στο μυαλό Αμερική. Οι επιρροές είναι διαφορετικές και αυτό φαίνεται. Το μοναδικό μείον που παρατήρησα είναι ο ήχος, ο οποίος βγαίνει κάπως μπουκωμένος προς τα έξω, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι λάθος της παραγωγής ή τέχνασμα το να ακούγεται έτσι-ελπίζω το δεύτερο. Λίγο αργά για να ανακαλυφθούν οι Grave, αλλά πιστεύω πως ακόμα και μετά από τόσα χρόνια σίγουρα αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο τι έχουν κάνει, και ιδιαίτερα στο τελευταίο “Burial Ground”.
8/10
Μαρία Θεοδωράκη
maria@greekrebels.gr