Guns Of Glory – Strafing Run (Pure Rock)

 

Είναι πραγματικά παράξενο να ακούς το είδος της μουσική που προσφέρουν οι Guns Of Glory, όταν γνωρίζεις ότι τα παλικάρια κατάγονται από τη Φινλανδία. Power metal, death metal, black metal ναι το ξέρω ότι έχουμε αφθονία από τη συγκεκριμένη χώρα, αλλά hard rock που πλησιάζει στο rock παρά στο metal, πραγματικά είναι πολύ λίγες οι φορές που έχουμε την τιμή να ακούμε από την metal συμπρωτεύουσα της Ευρώπης.

Το “Strafing Run” – αεροπορικός ελιγμός κατά των 2ο παγκόσμιο πόλεμο – είναι ο δεύτερος δίσκος των Φινλανδών και ροκάρει ανελέητα. Οι Guns Of Glory προσκυνάνε τους ACDC και τους Guns ‘N’ Roses ενώ έχουν αρκετές επιρροές από τους Nashville Pussy και σε στιγμές από τους Motorhead και το punk γενικά. Ξεκινώντας με ένα partying attitude, το “Strafing Run” συνεχίζει για 50 λεπτά με τον ίδιο τρόπο, κάνοντας μια μπουκάλα Ουίσκι απαραίτητη για την ολοκληρωμένη εμπειρία ακρόασης του δίσκου αυτού.

Αρκετά ‘βρώμικο’ το hard rock τους – μην φανταστείτε κομμάτια στυλ Eclipse – με τραγούδια σαν τα “Running from you”, “One you need”, το τελείως ACDCικό “Days in the chain gang”, “Till we die” και “Move aside” να ξεχωρίζουν αρκετά από τα υπόλοιπα και να θέτουν το ζενίρ της μπάντας στη δημιουργικότητά τους. Ειδική μνεία στο κομμάτι “Keep your jack” το οποίο είναι μάλλον το κορυφαίο, θυμίζοντας μου κάπως τον Tom Petty & The Heartbreakers, ρίχνοντας τους τόνους και δοκιμάζοντας κάποιες πιο μινόρε εκφάνσεις.

Ο δίσκος είναι όμως αρκετά άνισος, αφού εκτός των καλώς κομματιών που αναφέρθηκαν παραπάνω, έχει και αρκετές στιγμές που μπορούν να χαρακτηριστούν σαν fillers, όπως τα αδιάφορα “Don’t you know”, “Devil in me” και “I don’t get it”, ενώ η παραγωγή θα μπορούσε να ήταν σίγουρα καλύτερη, αφού μπορεί να κρατάει τον βρώμικο ήχο του είδους, αλλά αν ήταν λίγο πιο καθαρός, πιστεύω ότι θα έδινε πολύ περισσότερο στο αποτέλεσμα.

Γενικά, οι οπαδοί του βρώμικου αμερικάνικου (και αυστραλιανού λόγω ACDC) hard rock ήχου, θα βρουν αρκετές στιγμές οι οποίες θα τους ικανοποιήσουν μέσα στο “Strafing Run”, αλλά μόνο αυτές. Μην περιμένετε έναν συνταρακτικό δίσκο ο οποίος θα σας πάρει την αναπνοή ή τον οποίο θα ακούσετε πάνω από 10 φορές, χωρίς να βαρεθείτε μετά. Οι Guns Of Glory έχουν κάποια χιλιόμετρα να διανύσουν ακόμη πριν μας προσφέρουν κάτι το συνταρακτικό ή κάτι ολοκληρωμένο. Η δυνατότητα πάντως σίγουρα υπάρχει, το θέμα είναι αν θα την αξιοποιήσουν στο μέλλον.

5,5 / 10
dimitrisastavros@gmail.com
Δημήτρης Σταύρος

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)