Αλήθεια, μπορεί κάποιος να κάνει παρουσίαση δίσκου διαβάζοντας μόνο το Δελτίο Τύπου; Προσωπικά έχω μπει στον πειρασμό και είμαι οριακά στο να πω πως ναι, μπορεί. Τρανταχτό παράδειγμα ο νέος δίσκος των Γερμανών J.B.O.
Τι μαθαίνει λοιπόν κανείς από το Δελτίο Τύπου τους. Ότι υπάρχουν εδώ και τριάντα χρόνια. Κακό σημάδι ένα σχήμα να υπάρχει στο χώρο και να μην το ξέρεις μετά από τριάντα χρόνια. Ότι παίζουν “Comedy metal”… εντάξει αυτό μεταφράζεται σε νερόβραστο “ραδιοφωνικά φιλικό” punk rock επιπέδου Blink 182. Ότι έχουν πουλήσει τα άντερα τους και έχουν πάρει δύο φορές χρυσό βραβείο για πωλήσεις άνω των 250.000 τεμαχίων. Αυτό σε βάζει σε σκέψεις αλλά μετά θυμάσαι πως και στην χώρα σου ο Πανταζής κάποτε πούλαγε τα άντερα του οπότε και αυτό δεν σου λέει τίποτα. Τέλος, μαθαίνεις πως το “Deutsche Vita” είναι ο δωδέκατος δίσκος τους και περιλαμβάνει ροκ εκτελέσεις γνωστών, δηλαδή παντελώς άγνωστων προς εσένα, Γερμανικών pop τραγουδιών.
Διαβάζεις λοιπόν το Δελτίο Τύπου και λες “να το πατήσω το ρημάδι το play”; Το πατάς λοιπόν και ακούς αυτό που σου περιέγραψε, με άλλα λόγια βέβαια, το Δελτίο Τύπου. Νερόβραστο pop rock όπως αυτό που παίζουν όλα αυτά τα σχήματα που πουλάνε τα άντερα τους στις μάζες. Αδιάφορο, γραμμένο για να ακούγεται μόνο υπό την επήρεια αλκοόλ – μόνο που τότε όλα καλά ακούγονται (σχεδόν όλα).
Το ότι οι στίχοι είναι στα Γερμανικά δεν με βοηθά αλλά αυτό παραδέχομαι πως είναι καθαρά υποκειμενικό. Το πραγματικό λοιπόν πρόβλημα του “Deutsche Vita” είναι πως είναι παντελώς αδιάφορο. Δεν είναι καν κακό. Μετά βίας απόλαυσα κάποιες μελωδικές γραμμές στις κιθάρες αλλά ως εκεί. Ίσως στις κανονικές τους κυκλοφορίες οι J.B.O. ναι είναι καλύτεροι, μιας και αυτός είναι ένας δίσκος διασκευών. Αν δεν είστε φανατικοί οπαδοί τους, όχι πως έχω γνωρίσει κανέναν από αυτούς, δεν αξίζει τον οβολό σας…
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com