Οι Klone είναι μία ακόμα μπάντα που επιβεβαιώνει την αξία της γαλλικής metal σκηνής (μαζί με τους Deathspell Omega, Alcest, Gojira, Blut Aus Nord, Hacride και πολλούς άλλους). Το τέταρτο studio άλμπουμ τους, ‘The Dreamer’s Hideaway’ κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά από το ‘Black Days’, περνώντας από τη σκοτεινή ατμόσφαιρα του τελευταίου, σε έναν πιο progressive προσανατολισμό. Οι Klone, μπορεί να είναι επηρεασμένοι από γνωστά ονόματα του progressive, του grunge (και όχι μόνο), όπως King Crimson, Porcupine Tree, Meshuggah και Tool, αλλά δεν έγιναν ‘κλώνοι’ κανενός από τους προαναφερθέντες. Διαθέτοντας ένα ισορροπημένο μείγμα ξένων επιρροών και προσωπικής έμπνευσης, καταφέρνουν να μας παρουσιάσουν κομμάτια με πολλαπλά στρώματα ηχητικών τοπίων, progressive γυρίσματα και μοντέρνα-δυναμικά riffs. Η παραγωγή του άλμπουμ από τον Franck Hueso είναι πραγματικά άπταιστη, και υποστηρίζεται με τον καλύτερο τρόπο από την επαγγελματική τεχνικά εκτέλεση των μουσικών σε όλα τα –ήδη απαιτητικά- κομμάτια. Οφείλω να ομολογήσω, επίσης, πως εντυπωσιάστηκα από τα φωνητικά του Yann Ligner, είτε πρόκειται για καθαρά, είτε για death, αφού τα καταφέρνει εξίσου καλά και στις δύο versions. Κατά τη γνώμη μου, οι Klone δε θα άφηναν ΤΟΣΟ καλή αίσθηση χωρίς τα φωνητικά του Yann, που συμπληρώνονται ιδανικά από τα χορωδιακά. Βρήκα, επιπλέον, πολύ ενδιαφέρουσα τη χρήση σαξοφώνου σε κάποια κομμάτια, καθώς τους έδινε ένα jazz άγγιγμα, αλλά, προσωπικά, θα ήθελα ν’ ακούσω σε περισσότερα σημεία πλήκτρα και ηλεκτρονικούς ήχους. Όπως και να ‘χει, ο Matthieu Metzger επεμβαίνει στα –κατά βάση κιθαριστικά- κομμάτια, χωρίς ίχνος υπερβολής. Ξεχώρισα τα ‘Corridors’ , με την πιασάρικη μελωδική γραμμή των φωνητικών και το ομώνυμο ‘The Dreamer’s Hideaway’, με το εξαιρετικό σαξόφωνο. Όσοι ‘τριγυρίζουν’ στα progressive μονοπάτια, υπάρχει σοβαρή περίπτωση να το λατρέψουν!
8/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
marianthie@greekrebels.gr