Παραδοσιακό νορβηγικό black metal έφτασεεεεε! Ή μήπως όχι?? Οι Koldbrann, μετά από απουσία ολοκληρωμένης δουλειάς, επτά ολάκερων χρόνων βρίσκονται πάλι κοντά μας δισκογραφικά, με την τέταρτη επίσημη κυκλοφορία τους και κάτω από την «προστασία» της μεγάλης Season of Mist, παραδίδουν μαθήματα μουσικών ελιγμών, ισορροπώντας αξιοθαύμαστα στο τεντωμένο σκηνή της παράδοσης και του εμπορικού. Η μπάντα ιδρύθηκε το 2001 από τον τραγουδιστή Mannevond, στο Drammen μια βιομηχανική σχεδόν ασήμαντη πόλη της Νορβηγίας, που προσπερνά κανείς στο δρόμο για το Oslo. Σε μια εποχή λοιπόν που η black metal σκηνή τραβούσε τα ζόρια της μεταμόρφωσης από κάμπια σε πεταλούδα, με μπάντες όπως Mayhem, Darkthrone και Emperor να συμβάλλουν στην εξέλιξη/μετάλλαξη αυτή, οι Koldbrann μπολιάστηκαν με την αγνή παραδοσιακή «σατανίλα» και την πιο mainstream αισθητική ξεκινώντας την πορεία τους αρχικά με δύο demos το 2002. Το πρώτο άλμπουμ ήρθε το 2003 (“Nekrotisk Inkvisition”) ενώ το 2006 με το “Moribund” έκλεισαν προς το τότε παρόν ως προς τα full lengths, κυκλοφορώντας ως επί το πλείστον split, DVD, demos και ένα EP. Με το “Vertigo” (τίτλος που για κάποιο λόγο μου θυμίζει Σημίτη!) η μπάντα κάνει στροφή του στυλ της τόσο μουσικά όσο και αισθητικά, θυμίζοντας Watain, Carpathian Forest και Satyricon, χωρίς να αποποιείται των καταβολών της βεβαίως. Ο μουσικός χαρακτήρας του άλμπουμ βγαίνει έξω από τα εσκαμμένα και εμπλουτίζεται με περάσματα Black N Roll (στο single-άκι “Totalt Sjelelig Bankerott” έχουμε και το guest appearance του τραγουδιστή των Kvelertak, Erlend Hjelvik), speed metal και post/punk, κάνοντας την κυκλοφορία πιο δελεαστική για ένα μεγαλύτερο και ευρύτερο κοινό από αυτό που είχαν συνηθίσει κατά το underground παρελθόν τους οι Νορβηγοί. Το “Vertigo” απαρτίζεται από έντεκα κομμάτια, τρία εκ των οποίων είναι ορχηστρικά (“Hjertets Holodomor”, “Terminal Transnistrii”και “Sans Soleil”). Τα φωνητικά είναι αρκετά επιθετικά, οι κιθάρες δίνουν την απαραίτητη παγωμένη ανατριχίλα στην ραχοκοκαλιά κυριαρχώντας και ο ρυθμός κινείται από mid σε up-tempo ανάλογα την περίσταση. Οι συνθέσεις είναι αρκετά δεμένες και χωρίς να είναι ευρηματικές ή κάτι το καινούργιο παραμένουν πιστές στον ήχο της σκηνής. Αγαπημένα κομμάτια το μελωδικό “Eklipsnes Skimmer” καθώς και το κορυφαίο “Inertia Corridors”. Το artwork για το “Vertigo” επιμελήθηκαν οι Trine+Kim, που έχουν αναλάβει επίσης να φιλοτεχνήσουν δουλειές των Ulver, Enslaved, Mayhem και Darkthrone, και παραδόξως διάλεξαν να εμπνευστούν για το κύριο θέμα του εξώφυλλου από τη Ρωσική “Vodka brand 7”(!), κάτι που σίγουρα δείχνει τη διάθεση της μπάντας να παίξει με την εικόνα της, να γίνει πιο εμπορική και γιατί όχι να αστειευτεί και λίγο καταργώντας τη σοβαροφανή μεγαλοπρέπεια και το σκοτεινό attitude που χαρακτηρίζει τις παραδοσιακές black metal μπάντες. Συμπερασματικά, οι Koldbrann επέστρεψαν δυναμικά με ένα άλμπουμ που καταφέρνει να λάμψει και να πλασαριστεί αρκετά αξιοπρεπώς δίπλα στις καλύτερες black metal κυκλοφορίες του 2013. Τσεκάρετε το, οπαδοί και μη!
8/10
Γεωργία Μπούτσαλη
georgia@greekrebels.gr