Ανά καιρούς έρχονται στο προσκήνιο νεοσύστατα Black Metal σχήματα από βόρειες χώρες όπου προσπαθούν (μερικά με μεγάλη επιτυχία) να αναπαράγουν το Σκανδιναβικό πρότυπο. Τις περισσότερες φορές γράφουν shoegaze rock/metal συνθέσεις και πετάνε από επάνω μερικές στρώσεις βρωμιάς, αναπαράγοντας τα ίδια riff καθ’ όλη την διάρκεια του δίσκου για να ικανοποιήσουν την μονοτονία που νομίζουν ότι υπάρχει σε κάθε δουλειά του είδους, ονομάζοντάς το αποτέλεσμα post – black. Όλα αυτά ανεκτά σε ένα σημείο• μιας και αν υπάρχουν καλές ιδέες χαλάλι η ονομασία. Φτάνουμε όμως εδώ σε μία Φινλανδική μπάντα, τους Laurasia Awaits Us και στον ανανεωμένο πρώτο τους δίσκο “Apathy Remains Victorious” όπου και όταν υπέγραψαν με την συγκεκριμένη δισκογραφική τον έκαναν re-master. Αυτή η μπάντα έχει καταφέρει να κάνει όλα αυτά που γράφτηκαν επάνω πλην όμως των καλών ιδεών. Εξαρχής δεν μπορεί κάποιος να διακρίνει το είδος της μουσικής τους, μιας και Black Metal δεν είναι. Έχουν προσπαθήσει αρκετά να καταφέρουν κάτι παρεμφερές, αλλά δεν πέτυχε. Οι συνθέσεις είναι άκρος μονότονες και άψυχες, με κακογραμμένα όργανα που παρουσιάζουν αρκετά λάθη αλλά και προγραμματισμένα ντραμς. Σαν όμως να μην έφταναν όλα αυτά έρχεται η ώρα των φωνητικών. Μία απόπειρα να συνδυαστούν τα υπόκωφα φωνητικά με τα ψηλά ουρλιαχτά, που αποτυγχάνει παταγωδώς. Ο λόγος κυρίως είναι η έλλειψη καλού υπόβαθρου ώστε να πατήσουν κάπου. Απ ότι μπορείτε να διαβάσετε δεν είναι και η αγαπημένη μου μπάντα για φέτος, μάλλον ορθότερα θα την έβαζα στην αντίπερα όχθη της κλίμακας. Δεν θέλω να εννοηθεί ότι δεν βρίσκονται σε θέση να κυκλοφορήσουν καλύτερο υλικό, αλλά πρέπει να αλλάξουν πολλά και σημαντικά στοιχεία. Καλό θα είναι να σχηματίσετε την δική σας γνώμη ακούγοντας μερικές από τις δουλειές τους πριν οδηγηθείτε στην αγορά ενός τέτοιου δίσκου.
2/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
alexandros@greekrebels.gr