Lithik – Weather The Storm (Self-Financed)

Ένα ακόμη καινούργιο one-man project έρχεται αυτή τη φορά από την Αυστραλία. Ονομάζεται Lithik και είναι δημιούργημα του βετεράνου της τοπικής metal σκηνής Ray McGill (Bane Of Isildur, Spherical, Metal, Bastardizer). Σε αυτό το δημιούργημα προσφέρει το ντεμπούτο του με τίτλο “Weather The Storm”. Απ’ ότι διαβάζω δεν είναι τελείως μόνος του καθώς έχει την βοήθεια δυο guest μουσικών που προέρχονται από τους Claim The Throne, τον Ashley Large στα drums και την Jesse Millea στα πλήκτρα και τα φωνητικά.

Τα έξι κομμάτια έχουν διάρκεια 28 λεπτά. Με πρώτο και καλύτερο το “New Moon”, όπου η εισαγωγή του σε αποσβολώνει ενώ συνεχίζει με έναν πολύ δυνατό και πιασάρικο ρυθμό. Ο Ray καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον με το ξεκίνημα με αυτό το gothic metal που παίζει. Αν και η μουσική του ξετυλίγει μια μελαγχολική και ζοφερή αισθητική, ο δίσκος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί depressive, τουλάχιστον όχι όταν πρόκειται για το λυρικό στιχουργικό, καθώς καλύπτει το τεράστιο μεγαλείο της ανέγγιχτης αυστραλιανής φύσης.

Στα της μουσικής, το “Lithification Of Time” είναι ένα ωραιότατο gothic τραγούδι το οποίο μοιάζει σαν μίξη του “Deliverance” από The Mission με Moonspell. Στο ομότιτλο “Weather The Storm”, τα αιθέρια φωνητικά της Jesse και η μελωδική ατμόσφαιρα που επεκτείνεται κατά μήκος της σύνθεσης κερδίζουν τις εντυπώσεις. Το τελευταίο “No End For An End To Meet” ξεπερνάει τα δέκα λεπτά και, αν και καλό στο άκουσμα, κουράζει και χάνει την αίγλη του καθώς επαναλαμβάνεται άσκοπα.

Οι Lithik είναι ένα συγκρότημα προσανατολισμένο στην ατμόσφαιρα και το “Weather The Storm” δείχνει την ποιότητα που αποπνέει αυτός ο δίσκος. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα πρωτότυπο project, καθώς χρησιμοποιεί μουσικά μοτίβα που έχουν ακουστεί προηγουμένως αλλά τουλάχιστον στη δημιουργική πλευρά των πραγμάτων προσφέρει αρκετά και καταφέρνει να ικανοποιήσει. Με επιρροές από My Dying Bride, Swallow The Sun μέχρι The Mission, Moonspell ακόμη και Harakiri For The Sky, έχουμε μια δουλειά που μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί αδιάφορη αλλά τουλάχιστον θέτει τις βάσεις για την επόμενη.

5/10
Νίκος Λίλλης
nikos_lillis@hotmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)