Τρίτο κιόλας άλμπουμ για τους Melodic Thrash/Death Metallers από το νησί (Αγγλία). Και γράφω κιόλας, γιατί το πρώτο τους full – length ήταν μόλις πριν 4 χρόνια και μάλλον το έχουν βάλει σκοπό να βγάζουν καινούριο υλικό ανά δύο χρόνια. Βάζοντας και τον όρο metalcore μέσα στην εξίσωση, οι Άγγλοι γυρίζουν νέα σελίδα σε κάτι όμως που δεν ήταν ποτέ το φόρτε των Άγγλων γενικά, αλλά φαίνεται κάτι να καταφέρνουν εδώ πέρα οι κύριοι. Αμέτρητα μελωδικά breakdowns με άλλα τόσα μελωδικά solos, mathcore ξεσπάσματα, metalcore riffs και ρυθμοί, με μια τσαντισμένη φωνή να ουρλιάζει στα αυτιά σου για 52 λεπτά. Όλα αυτά έχουν ακουστεί, ειπωθεί, παιχτεί και δεν κάνουν τίποτα πρωτότυπο αλλά ούτε και εντυπωσιακό. Η παραγωγή από την άλλη είναι αρκετά καλή και βοηθάει να ακουστούν τα όργανα πολύ καθαρά. Μπορεί να έχουν «ξυπνήσει τα κύματα» αλλά δυστυχώς οι συνθέσεις τσακίζονται στα βράχια της ακτής της μετριότητας.
6/10
Tένια Λάρδα