Το μοναδικό πράγμα που με ξενερώνει οικτρά όταν έρχεται η ώρα να κρίνω μια μπάντα με την οποία δεν έχω έρθει σε επαφή προηγουμένως, είναι αυτή να μην προσπαθεί να “φιλτράρει” τις επιρροές της αλλά να πλησιάζει στα όρια της στεγνής αντιγραφής. Αυτό συμβαίνει και με τους Βέλγους prog/power metallers Max Pie, οι οποίοι στο δεύτερο δίσκο τους, “Eight Pieces, One World” (έχει προηγηθεί το προ διετίας “Initial Process”), είναι λες και έχουν πάρει αγαπημένα σημεία από σχήματα όπως Symphony X, Vanden Plas, Kamelot (ενώ σε στιγμές μου θύμισαν και τους Imaginery του Bob Katsionis) και με λίγη “δική τους sauce” έχουν “μαγειρέψει” το ηχητικό αποτέλεσμα του “Eight Pieces, One World”. Πάρτε για παράδειγμα το εναρκτήριο “A Cage Of Sins”, το οποίο ακούγετε σαν νόθο αδερφάκι του “Inferno (Unleash The Fire)” των Symphony X ενώ το “Earth’s Rules” θυμίζει γενικότερα στιγμές από το “Odyssey” του προαναφερθέντος σχήματος ενώ το “Vendetta” φέρνει σε πιο “Iconoclast” στιγμές και “Bastard Of The Machine”. Ένα πραγματικά ανούσιο άλμπουμ δίχως τίποτα να προσφέρει. Καλά θα κάνουν οι Βέλγοι να στρώσουν τον πισινό τους και να απογαλακτιστούν από τις επιρροές/αντιγραφές τους.
3/10
Νίκος Σιγλίδης
nikos@greekrebels.gr