Λατρεμένη χώρα η Ιταλία αλλά οι μπάντες της έτσι και έτσι, τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους. Οι Metal Detektor αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα; Όχι. Πριν μπούμε σε λεπτομέρειες όμως, ξεκίνησαν το 2000 αλλά αποσύρθηκαν οχτώ χρόνια αργότερα. Το 2018 τα τρία βασικά μέλη της μπάντας αποφάσισαν να ενωθούν ξανά, δυστυχώς για τα δύσμοιρα αυτιά μας και το album τους με τίτλο “The Battle Of Daytona” κυκλοφορεί φέτος μέσω της Volcano.
Ο δίσκος αποτελείται από εννέα κομμάτια που η διάρκειά τους ξεκινάει από τα τέσσερα λεπτά και τα καταλήγει στα έξι. Στο βιογραφικό που έστειλαν μαζί με το album, αναφέρουν ότι διάφορα περιοδικά τους παρομοίαζαν με τους Judas Priest, τους Manowar και τους Saxon. Που τους άκουσαν ο Θεός και η ψυχή τους. Πιο πολύ ακούγονται σαν μια άθλια κόπια των Iron Maiden παρά για τις παραπάνω μπάντες.
Κόπια γιατί και αυτοί παίζουν NWOBHM και δε φροντίζουν να αλλάξουν ιδιαίτερα τα riffs που παίρνουν από τους Iron Maiden, άθλια κόπια γιατί τα φωνητικά είναι αισχρά. Πρώτα, δεύτερα είναι άστα να πάνε. Παραφωνίες, φάλτσα, αιμορραγία στα αυτιά. Όχι ότι οι μελωδίες πάνε πίσω δηλαδή. Μια βαβούρα σκέτη είναι.
Κάτι τέτοιες μπάντες με κάνουν να πιστεύω ότι είναι η τιμωρία μου για όλα τα λάθη της ζωής μου. Τόσο καιρό μια ερώτηση τριβελίζει το μυαλό μου. Δεν ακούνε τι βγάζουν; Δε γίνεται να λένε ότι αυτό που ετοίμασαν, είναι άξιο προσοχής. Να είναι τολμηροί ναι, να πιστεύουν στους εαυτούς τους ναι, να έχουν αυτογνωσία όμως.
Δεν είναι κακό να πεις πως δε θα βγάλω αυτό τον δίσκο. Βελτίωσε τον ή ακόμα καλύτερα βελτιώσου εσύ ο ίδιος και μετά βγάλε ό,τι θες. Μην ταλαιπωρείς τον κόσμο και μην ελπίζεις να αποκτήσεις κοινό βγάζοντας ένα κάτω του μετρίου αποτέλεσμα. Κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και στους οπαδούς που θέλεις να κερδίσεις και προσπάθησε για το κάτι παραπάνω.
4/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com