Ποτέ μου δεν κατάλαβα την λογική του είδους ονόματι, “pop rock”. Έτσι, όταν μου ζητήθηκε κριτική για τους My Own Ghost, ένα νεοφερμένο συγκρότημα από το Λουξεμβούργο και συγκεκριμένα για το καινούργιο ντεμπούτο άλμπουμ τους, “Love Kills” ανησύχησα λίγο, αλλά τουλάχιστον ήμουν δικαιολογημένος.
Έχοντας ακούσει λοιπόν όλο το δισκάκι, παρατήρησα ότι οι My Own Ghost, παρά τις δικές μου αμφιβολίες, υποστηρίζουν την ονοματολογία αυτή, τόσο σε ήχο, όσο και με την γενική περιγραφή της μπάντας που έχουν κάνει οι ίδιοι, “We are a rock band. And sometimes a pop band. With electronic things.”. Δυστυχώς αυτά τα “electronic things” όμως, με χάλασαν σε βαθμό να τα χαρακτηρίσω έως και εκνευριστικά παρ’ όλα και τα κάποια καλά στοιχεία που έχει η μπάντα.
Η φωνή της Julie Rodesch για παράδειγμα, ήταν μία έκπληξη από το πρώτο κιόλας κομμάτι του δίσκου, “Crimson Ground”. Κιθάρες και μπάσο δυσκολεύτηκα λίγο να ξεχωρίσω ανάμεσα σε τόσους ηλεκτρονικούς ήχους (σ.σ.: εδώ γίνομαι στριμμένη πάλι) και αν το κατάφερα σε λίγες περιπτώσεις, οι εναλλαγές στον ρυθμό ήταν από περιορισμένες έως κι ανύπαρκτες. Αυτό δεν καταντάει μόνο κουραστικό όταν ακούγεται επανειλημμένα, αλλά κάνει κι ολόκληρο τον δίσκο να μοιάζει ίδιος παντού.
Όπως φαίνεται ξεκάθαρα κιόλας, η γνώμη μου για το συγκεκριμένο είδος δεν άλλαξε και πολύ προς το καλύτερο. Θες λόγω κάποιας προκατάληψης, θες γιατί ίσως οι My Own Ghost απαιτούν κάποιες ριζικές αλλαγές; Έχουν όλο τον καιρό μπροστά τους, προς το παρόν…
6/10
Δημήτρης Σταύρος
dimitrisastavros@gmail.com