Myrkur – Folkesange (Relapse)

Η Myrkur μου αρέσει γιατί, εκτός των άλλων, είχε πονέσει αρκετό κοσμάκη για το αν είναι “trve cvlt” black metal ή όχι. Είτε εσένα σου αρέσει, είτε όχι, ένα πράγμα είναι σίγουρο: για να δημιουργήθηκε τέτοιος ντόρος χωρίς απλώς να προσπεραστεί, σαν άλλη μία από τις πολλές κλινικές περιπτώσεις της σκηνής, αυτό σημαίνει ότι κάτι κάνει καλά. Τώρα που, επιτέλους, έχει ξεπεραστεί το θεματάκι αυτό, έρχεται υπερήφανα και σου λέει «δεν είμαι black metal, είμαι ό,τι γουστάρω». Έτσι, η συμπαθέστατή μου Amalie Bruun κυκλοφορεί το Folkesange, ένα album αποτελούμενο πλήρως από folk τραγούδια και μας ταξιδεύει στην πατρίδα της, τη Δανία.

Γι’ αυτό το λόγο, το Folkesange είναι ένας πολύ προσωπικός δίσκος. Ακούγεται να βγαίνει κατευθείαν μέσα από την ψυχή της Amalie, η οποία τραγουδάει και παίζει με πάθος κάθε στίχο και κάθε νότα. Το αποτέλεσμα είναι άκρως συναισθηματικό και συγκινητικό. Παράλληλα, όμως, είναι προφανές ότι διατηρεί έναν σκοτεινό, αλλά και μυστηριώδες χαρακτήρα μέσα στην όλη ατμόσφαιρά του. Έτσι, πολλές φορές αποκτά μυσταγωγικό τόνο, έναν ξεκάθαρο λατρευτικά παγανιστικό αέρα. Η σύνδεση με τη φύση, άλλωστε, δεν περιορίζεται στο μουσικό κομμάτι, αφού κάνει φανερή την παρουσία της ήδη από το εξώφυλλο, μια ειδυλλιακή εικόνα ενός πιο απλού και αγνού τρόπου ζωής σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον.

Όπως είναι φυσικό, μέσα στο album, πέρα από τα αιθέρια φωνητικά της Amalie, ακούγονται και σκανδιναβικά παραδοσιακά όργανα, με πρώτη και καλύτερη τη nyckelharpa, την οποία όσοι παρακολουθούν την Amalie έχουν δει να τη χρησιμοποιεί ουκ ολίγες φορές. Αυτή είναι που προσδίδει στο δίσκο όλο του το χαρακτήρα, όπως επίσης και ένα νοσταλγικό τόνο, θα έλεγα. Τέλος, υπάρχει επίσης ένα αγγλικό τραγούδι, μια σκωτσέζικη μπαλάντα με τίτλο House Carpenter, κομμάτι το οποίο έχει έρθει τελείως στα μέτρα της με αυτή τη διασκευή.

Με το Folkesange, η Myrkur πραγματοποιεί μια στροφή 180 μοιρών, την οποία όμως δε θεωρώ ότι δε βλέπαμε να έρχεται. Ως εκ τούτου, δεν αποτέλεσε καμία έκπληξη και πραγματικά αναρωτιέμαι για το ποια θα είναι η συνέχεια. Εν ολίγοις, όσοι θέλουν ένα ηχητικό ταξίδι στα παγωμένα φυσικά τοπία της Σκανδιναβίας, το Folkesange είναι το album που χρειάζονται.

7,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)