Δέκα χρόνια απραξίας για τους Nocturnal Rites. Ένα συγκρότημα το οποίο προσφέρει μια σειρά από πολύ καλά power metal άλμπουμ. Μπορεί οι δύο πρώτοι δίσκοι να είχαν πιο κλασσικό ήχο (και ένα Black metal λογότυπο, ψάξτε το!) όμως η είσοδος του Jonny Lindqvist στα φωνητικά έδωσε νέα ροή στο σχήμα με δισκάρες όπως το “Afterlife” & “New World Messiah”. Για κάποιο λόγο μετά το “8th Sin” του 2007 το σχήμα χάθηκε.
Το “Phoenix” λοιπόν ηχεί σαν μια φυσική συνέχεια του “8th Sin”. Λες και οι δύο δίσκοι βγήκαν με διαφορά 1-2 ετών και όχι 10! Το πρώτο πράγμα που κάποιος προσέχει είναι το ότι ο Lindqvist ακούγεται λες και δεν πέρασε μία μέρα! Μα πως το κάνει αυτό; Από εκεί και πέρα στο “Phoenix” μπορεί κάποιος να βρει τα γνωστά συστατικά που είχαμε σε όλα τα «πρόσφατα» άλμπουμ του συγκροτήματος.
Μελωδικά ρεφραίν, πιασάρικα κομμάτια τα οποία ακροβατούν οριακά ανάμεσα στο “power” και στο “poser” (χεράκια στον αέρα και πάμε) κάτι το οποίο δεν μας χαλάει καθόλου φυσικά. Όμως το σχήμα δείχνει όρεξη πειραματισμού με αρκετά σημεία τα οποία οι κιθάρες ακούγονται αρκετά χαμηλά κουρδισμένες. Δεν λέμε ότι η ξαφνικά οι Nocturnal Rites παίζουν core αλλά σίγουρα ακούγοντας τον δίσκο σαν σύνολο μπορεί κάποιος να πει ότι το σχήμα το… ψάχνει το θέμα.
Εν κατακλείδι αν δίσκοι σαν το “8th Sin” αποτελούσαν την αγαπημένη περίοδο σας για τους Nocturnal Rites θεωρώ δεδομένο πως θα απολαύσετε αυτόν τον δίσκο το ίδιο πολύ.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com