Sapiency – For Those Who Never Rest (Massacre)

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ακούγονταν οι In Flames, αν είχαν διατηρήσει το ύφος που είχαν πριν την ηχητική μεταστροφή που ξεκίνησαν στο Soundtrack To Your Escape και θεμελιώθηκε με το Come Clarity; Οι Γερμανοί Sapiency και η τέταρτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά τους απαντούν εν μέρει αυτό το υποθετικό ερώτημα. Έχει περάσει πάνω από μια πενταετία από το “Tomorrow” και βρίσκει το κουϊντέτο από τη Φρανκφούρτη με καινούριο drummer και ορισμένους εκλεκτούς καλεσμένους. Μεταξύ των οποίων, ο τραγουδιστής των θεούληδων Tankard που συμμετέχει στο Like Yourself, μαζί με τον Tyler Zechlinski.

Όπως και ο προκάτοχός του λοιπόν, το For Those Who Never Restδιαθέτει ποιοτικό μελωδικό death metal μεσαίων ταχυτήτων που χρωστάει πολλά στους At The Gates και τη σουηδική σκηνή γενικότερα, με στρατηγικά τοποθετημένες μοντέρνες πινελιές εδώ κι εκεί. Τα καθαρά φωνητικά του Lars Bittner συνδιαλέγονται αρμονικά με τα αντίστοιχα core/death του μπασίστα Hendrik Winter, δίνοντας ένα αρκετά ικανοποιητικό αποτέλεσμα σε αυτόν τον τομέα. Στο ίδιο πνεύμα, δεν λείπουν κιθάρες που φιλοδοξούν να συγγενέψουν, έστω κι εξ αγχιστείας, με τους αδελφούς Amott.

Καφρίλα, μελωδία και αρκετές αναφορές στη σκηνή του Gothenburg είναι λοιπόν μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που κυριαρχούν εδώ.

Μιλώντας για τη συγκεκριμένη τοποθεσία, μου έρχεται στο μυαλό μια παλιότερη ατάκα μέλους της συγκεκριμένης σκηνής, που εν ολίγοις παραπονιόταν ότι τα αμερικάνικα, κυρίως metalcore συγκροτήματα προσπάθησαν να αναπαράγουν το πνεύμα του συγκεκριμένου ήχου, χωρίς να τον καταλάβουν πραγματικά. Εδώ δεν πρόκειται για τέτοια περίπτωση, κομμάτια σαν τα Bleeding In The Sunκαι Sickείναι ιδιαιτέρως πειστικά.

Αλλά δεν είμαστε ούτε στο άλλο άκρο. Σίγουρα πρόκειται για μια κυκλοφορία που διαθέτει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία. Έρχεται όμως να συνεισφέρει σε έναν ήχο που έχει (παρα)παιχτεί και αλλοιωθεί μια δεκαετία πίσω σε τέτοιο βαθμό, που πρέπει κανείς να παίζει κάτι εξωφρενικό για να ξεχωρίσει. Η χρονική συγκυρία λοιπόν δεν είναι ότι πιο ευνοϊκό μπορούσε να τους συμβεί, αλλά οι φίλοι του είδους δεν θα απογοητευτούν.

6,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)