Αισίως εικοστό τρίτο album για τους Βρετανούς γερόλυκους από την ένδοξη Γηραιά Αλβιόνα, η οποία πλάκα – πλάκα έχε βγάλει τα σημαντικότερα metal συγκροτήματα του πλανήτη!! Judas Priest, Black Sabbath, Iron Maiden, Saxon και ένα σωρό άλλοι είναι… Βρετανοί! Αυτά τα λέω στον εαυτό μου βέβαια ως κλασικό γερμανόφιλο (στο metal μη μπερδεύεστε κάποιοι!)
Τι έχουμε εδώ λοιπόν; 12 νέα κομμάτια που φιλοδοξούν να πιάσουν τόπο στη δισκοθήκη και στη καρδιά μας με ενδιαφέρουσα θεματολογία που καταπιάνεται με διάφορα μυθολογικά και όχι μόνο θέματα, στιχουργικά θα ικανοποιήσει αυτούς που “ψάχνονται” με τους στίχους.
Αυτό που παρατήρησα όμως, είναι ότι τα riffs είναι από ανέμπνευστα έως ξερά. Επίσης, τα τραγούδια μου φάνηκε ότι δεν φαίνεται να γράφτηκαν για τη φωνή του Biff, τουλάχιστον τα πιο πολλά από αυτά και γενικότερα υπάρχει πρόβλημα στις συνθέσεις.
Κλασικά riffs τα οποία όμως δεν σε πιάνουν από το λαιμό, mid tempo κατά βάση αλλά και πιο γρήγορα τραγούδια. Είπαμε, η συνταγή μπορεί να είναι ίδια αλλά πρέπει και ο μάγειρας να είναι καλός. Δυστυχώς το νέο album των Saxon είναι μέτριο, και ως τέτοιο, παίρνει (με το ζόρι) ένα…
5.5/10
Πολυδεύκης Ανδριαννός
athlos881@gmail.com