Shakra – Mad World (AFM)

Να πω την αμαρτία μου; Θα την πω. Δεν είχα ιδέα για το ποιοι είναι οι Shakra μέχρι και τώρα. Περίεργο, αφού είναι ένα συγκρότημα με παρουσία είκοσι πέντε ετών στο χώρο του hard rock και αποτελούν μαζί με τους κλασικούς Gotthard και Krokus τα πιο γνωστά ελβετικά σχήματα στο συγκεκριμένο ήχο.

Βέβαια, δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν στο επίπεδο που θα μπορούσαν, αν και η πορεία τους όταν ξεκίνησαν (τέλη 90s-αρχές 00s) ήταν εντυπωσιακή. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τις συνεχείς αλλαγές τραγουδιστών, αφού έχουν περάσει τέσσερις από το μικρόφωνό τους με όλα τα υπόλοιπα μέλη να είναι σταθερά από την αρχή τους. Δεν σταμάτησαν όμως να δισκογραφούν και να περιοδεύουν, αφού μας παρουσιάζουν αισίως την δωδέκατη full-length δουλειά τους, τρία χρόνια μετά το Snakes & Ladders.

Στο Mad Worldλοιπόν, που περιγράφει τόσο απλά αλλά απόλυτα τον κόσμο που ζούμε, θα ακούσουμε δώδεκα καινούρια hard rock τραγούδια με συνολική διάρκεια πενήντα λεπτά. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το ομώνυμο το οποίο είναι απίστευτη κομματάρα με υπέροχη μελωδία, το ίδιο θα πω και για το Thousand Kings, το Turn The Light Onπου έχει ένα αρκετά νοσταλγικό χαρακτήρα και κάπως AOR προσέγγιση, ενώ πολύ όμορφο είναι και το κλείσιμο με την μπαλάντα New Tomorrow.

Η παραγωγή από τους κιθαρίστες Thom Blunier και Thomas Muster είναι πεντακάθαρη (αλλά όχι μοντέρνα) και δίνει όγκο στις συνθέσεις καθώς και στα heavy riffs τους. Αυτό το οποίο δεν με ξετρέλανε με την πρώτη στιγμή είναι η φωνή του Mark Fox (ο μακροβιότερος τραγουδιστής τους), η οποία μου ακούγεται κάπως περίεργη. Όχι ότι δεν είναι καλή, αλλά τραγουδάει αρκετά χαμηλά και βραχνά που ίσως ξενίσει κάποιους. Ακούγοντας παλιότερες δουλειές τους με τον ίδιο, φαίνεται ότι έτσι είναι το στυλ του. Μετά από λίγες ακροάσεις όμως, μπορώ να πω ότι ταιριάζει γάντι στη μουσική της μπάντας.

Στο Mad World δε θα συναντήσετε κάτι που δεν έχετε ακούσει ξανά, ούτε κάποια πρωτοτυπία. Αυτό όμως δεν είναι κακό όταν έχουμε να κάνουμε με καλή μουσική. Οι Shakra παραδίδουν άλλο ένα hard rock albumγεμάτο ενέργεια και καλογραμμένες συνθέσεις. Όσοι δεν τους ξέρετε και σας αρέσει αυτός ο ήχος, τσεκάρετε οπωσδήποτε. Εγώ πάω να ρίξω ένα ψάξιμο και στο παρελθόν τους.

7/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)