Στις μέρες μας είναι πολλές οι απόπειρες αναβίωσης του old-school ακραίου ήχου, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αυθεντική περίπτωση. Οι Sparagmos ήταν ένα συγκρότημα από την Πολωνία, το οποίο δραστηριοποιούταν μεταξύ 1989-2002. Μέσω της Selfmadegod Productions, επανακυκλοφορεί το πρώτο τους album, “Invitation From Host Of Wrath”, το οποίο είδε το φως για πρώτη φορά το 1992. Η ίδια επανακυκλοφορία συμπεριλαμβάνει και την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, το demo “Mortal Organic Remains…” του 1990. Πόσο πιο old-school να γίνει η φάση;
Κάπου εδώ, να δώσω στα παιδιά και το βραβείο καλύτερης εισαγωγής δίσκου που έχω λάβει για κριτική έως τώρα. Πατάω έναρξη και μετά από λίγο σκάει το “Carmina Burana”. Εκεί όμως που περιμένω να σηκωθεί ο Ανδρέας και να ζήσουμε κι εμείς οι νέοι στιγμές παλαιού, ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ, σκάει ο βόθρος. Ο οποίος καλός ήταν, αλλά εγώ κανένα διακοποδάνειο για μετά την εξεταστική ήθελα. Λασπωμένο και βρώμικο death metal, λοιπόν, το οποίο ωστόσο προσπαθεί να εντάξει και άλλα στοιχεία στον ήχο του.
Το οποίο το κάνει κάπως ατσούμπαλα. Υπάρχουν στιγμές που προσπαθεί να επιδείξει τεχνικότητα, μετά πετάγονται κάποια πλήκτρα που προσδίδουν έναν αλλόκοτο αέρα, έπειτα πετιέται κι ένα solo. Το κερασάκι στην τούρτα είναι το δέκατο κομμάτι του, το οποίο ήταν και το τελευταίο στο αρχικό “Invitation…” του ‘92. Όχι μόνο ήταν παράταιρο από τα υπόλοιπα του δίσκου, αλλά ήταν και τελείως αψυχολόγητο. Επίσης, τι φάση με την παραγωγή; Δεν ήταν λίγες οι φορές που φρίκαρα ότι χάλασαν τα ακουστικά μου έτσι όπως ανεβοκατέβαινε ο ήχος.
Είναι σίγουρα υπέρ των Sparagmos που δοκίμασαν και πειραματίστηκαν με διαφορετικά στοιχεία, πέρα από το παραδοσιακό death metal. Όμως δεν κατάφεραν να το κάνουν πολύ καλά. Με δεδομένο ότι ακολούθησαν άλλοι δύο ολοκληρωμένοι δίσκοι μετά από το “Invitation…” θέλω πολύ να τσεκάρω εάν τελικά κατάφεραν να εξελιχθούν έστω και λίγο μετά από αυτό.
5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com