Έχουν σχεδόν ένα τέταρτο αιώνα στην πλάτη τους οι Suidakra! Και αυτός εδώ είναι ο δέκατος τρίτος τους δίσκος! Μπορεί ανά διαστήματα να μας έχουν δώσει κάποιες πιο μέτριες στιγμές όμως σε γενικές γραμμές μας έχουν προσφέρει φοβερή μουσική. Να πω την αλήθεια, δεν έπεσα και από τα σύννεφα όταν έμαθα πως ο νέος τους δίσκος δεν θα ήταν «μεταλλικός» αλλά ένα κράμα συμφωνικού/ορχηστικού/ακουστικού metal. Εξάλλου οι ίδιοι στο παρελθόν συχνά πυκνά έχουν πειραματιστεί με τέτοια θέματα – κλασικό παράδειγμα το “Braving The End” από τον προηγούμενο τους δίσκο “Realms Of Odoric”. Μάλιστα το νέο τους album είναι και concept το οποίο «πατάει» πάνω στον κόσμο του Odoric. Ως εδώ καλά λοιπόν.
Η ανησυχία μου ήταν στο κατά πόσο θα μπορούσαν να στηρίξουν έναν ολόκληρο δίσκο με τέτοια μουσική. Γιατί άλλο ένα κομμάτι στα δέκα και άλλο όλα ακουστικά. Δυστυχώς οι φόβοι μου είχαν βάση και το “Cimbric Yarns” είναι ΧΑΛΙΑ. Ό,τι μπορεί να πάει στραβά σε αυτόν τον δίσκο πάει. Ξεκινάμε από τις συνθέσεις που πρακτικά αν δεν έβλεπα να αλλάζει ο αριθμός στο player θα μπορούσα να πίστευα πως ακούω συνέχεια το ίδιο τραγούδι. Οι συνθέσεις είναι κενές, δεν υπάρχει καμία κορύφωση, πόσο μάλλον φόρτιση. Δεν ξέρω αν ο Arkadius στόχευε στον θρήνο αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι η βαρεμάρα. Πραγματικά καμία σύνθεση δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερη από την άλλη. Θα μπορούσαμε να μιλάγαμε για μουσική ασανσέρ.
Σαν να μην έφτανε αυτό, για κάποιο λόγο ο Arkadius πιστεύει ότι μπορεί να τραγουδήσει καθαρά. Δεν μπορεί. Έτσι απλά. Όποιες καθαρές μελωδικές γραμμές μας είχε περάσει στο παρελθόν ήταν είτε σε μικρά χρονικά διαστήματα ή απλά τόσο επιμεταλλωμένες που δεν δίναμε σημασία. Εδώ ακούγεται εκνευριστικός. Όχι πως και οι άλλοι τραγουδιστές δίνουν ρεσιτάλ – σε αυτό βέβαια μπορεί απλά να φταίνε οι κακές συνθέσεις.
Είχα όλη την καλή πρόθεση να ακούσω αυτόν τον δίσκο. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα στο player μου παίζει το πολύ καλό “Realms Of Odoric”. Δεν ξέρω αν ο Arkadius είναι απλά κουρασμένος με όλα όσα προσπαθεί να κάνει ή απλά πλέον δεν το έχει. Το “Cimbric Yarns” είναι ένα κακό άλμπουμ. Αν οποιαδήποτε σύνθεση του είχε βρει τον δρόμο της σε κάποιο άλμπουμ του σχήματος θα μιλάγαμε για την κακιά στιγμή. Στο σύνολο τους όμως δημιουργούν ένα πολύ κακό αποτέλεσμα.
4/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com