Swarm Chain – Looming Darkness (Punishment 18)

Ιδρυόμενοι πρόσφατα και συγκεκριμένα το 2020, οι Ιταλοί Swarm Chain κυκλοφόρησαν το πρώτο τους full-length album με τον τίτλο Looming Darkness. Το όλο εγχείρημα προέκυψε από την πρωτοβουλία μιας ομάδας μουσικών που ασχολούνταν ήδη με άλλα μουσικά projects, αλλά είχαν την επιθυμία να πειραματιστούν με ένα είδος που δεν είχαν εξερευνήσει ποτέ στο παρελθόν: το heavy doom metal. Αν και ξεκίνησε ως κάτι διασκεδαστικό, εν τέλει κατέληξε ένας ηχογραφημένος δίσκος εν μέσω καραντίνας, και με ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο.

Κύριο χαρακτηριστικό της μπάντας είναι τα δύο είδη φωνητικών, των καθαρών (Paolo Veluti) και των growls (Emanuele Cirilli). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετές αποχρώσεις στα έξι κομμάτια που συνθέτουν τον δίσκο, που σε ορισμένες περιπτώσεις θυμίζουν αρκετά Candlemass. Το “Worms” αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ικανότητας του Veluti να μεταφέρει συναισθηματικότητα και δράμα, κινούμενος και σε υψηλούς τόνους. Το ίδιο κομμάτι ξεχωρίζει επίσης και για τη μελωδικότητα της κιθάρας των Mandelli και Tonoli.

Επίσης, η μπάντα βασίζεται στα κύρια, κλασικά στοιχεία του doom, χρησιμοποιώντας αρκετά κιθαριστικά riffs που θυμίζουν Black Sabbath. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω είναι το “Hunters”, αλλά και το ομώνυμο, που μάλλον ξεχωρίζει εξαιτίας της ποικιλομορφίας του: death και heavy doom, καθαρά φωνητικά με αρκετή μελωδία, γυναικεία αφηγηματικά φωνητικά, μελωδικές κιθάρες, black growls, αναμειγνύονται όλα παρέχοντας ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου.  Πιο περίεργες και πιο «πυκνές» και «βαριές» είναι οι μελωδικές γραμμές στο “Witch Of The Wood”. Το μπάσο και τα drums παρέχουν τη στήριξη εκείνη που απαιτείται ώστε τα κομμάτια να είναι στιβαρά και ισορροπημένα ηχητικά.

Αρκετά δραματικό, ατμοσφαιρικό, συναισθηματικό και ηχητικά ποικιλόμορφο, το Looming Darkness είναι αρκετά ενδιαφέρων δίσκος, που αναδεικνύει τη δημιουργικότητα των Ιταλών, τη διάθεσή τους για πειραματισμό στο πλαίσιο του doom, τη μείξη του κλασικού με το καινούργιο, αλλά και τις προοπτικές και τη δυναμική της συγκεκριμένης μπάντας. Σίγουρα αναμένεται με ενδιαφέρον η μελλοντική δουλειά των Ιταλών.

6,5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
alikimax@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)