Talon – Fourplay (Escape)

Οι Talon από το Los Angeles, έχουν αρκετή σχέση με την Ελλάδα. Από πού; Μα ο προηγούμενος τραγουδιστής τους, Chandler Mogel, είναι ο τραγουδιστής των δικών μας Outloud. Μάλλον αυτό λειτούργησε θετικά για τους Talon, αφού η τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά, “Fourplay”, φαίνεται να είναι και η καλύτερη.
Για όσους γνωρίζετε τους Talon, ξέρετε περί τίνος πρόκειται. Αμερικάνικο μελωδικό hard rock με αρκετές δόσεις AOR. To “Fourplay” σηματοδοτείται από την επιστροφή του πρώτου τραγουδιστή τους Michael O’Mara, ο οποίος φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στο συγκρότημα. Το “Fourplay” δεν έχει εντελώς τίποτε καινούργιο να προσφέρει στη δισκογραφία, αλλά οι συνθέσεις είναι τόσο εμπνευσμένες, που πραγματικά λίγοι θα μπορέσουν να αρνηθούν την ποιότητα του δίσκου.
Με αναφορές σε Warrant, Bon Jovi αλλά και στον Dio, σε ορισμένες περιπτώσεις όταν τα γκάζια ανεβαίνουν, οι Talon φτιάχνουν ένα μελωδικό μείγμα που είναι το ιδανικό soundtrack για καλοκαιρινό road trip. Η αλήθεια είναι ότι όταν οι Talon αγγίζουν τη metal πλευρά τους, όπως το καταπληκτικό “Evil” (πραγματικά ακούστε αυτό το κομμάτι) και το “Holly Would”, τα καταφέρνουν καλύτερα. Όχι ότι και στις πιο hard rock στιγμές τους όπως το “Spun” και το “Sin City Sister” ή στις πιο AOR και μπαλαντοειδείς στιγμές τους όπως τα “Set Me Free” και “Tonight” αντίστοιχα είναι άσχημοι. Ειδική αναφορά στο αλήτικο, με το ακουστικό intro “There Ain’t Nothin’ in the World Like a Rockin’ Band”, που δίνει μια ωραία χροιά στο κλείσιμο του δίσκου.
Η αλήθεια είναι ότι όσες περισσότερες φορές ακούω το δίσκο, όλο και περισσότερο μου αρέσει. Είναι απίστευτα μελωδικός, εμπνευσμένος και απόλυτα διασκεδαστικός. Το γεγονός ότι οι Talon επιστράτευσαν τον Ty Sims (Bombay Black) για την παραγωγή του δίσκου, δείχνει το πόσο θέλουν να πετύχουν σε αυτό που κάνουν αλλά και ότι ο ήχος είναι απλά πολύ καλός για το είδος που παίζουν. Αν δεν υπήρχαν κάποιες στιγμές όπως τα “Love Is Like a Drug To Me” και “Raise ‘Em High”, τα οποία κάπως κουράζουν, η βαθμολογία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Οι οπαδοί του μελωδικού Αμερικάνικου hard rock μπορούν να επενδύσουν άφοβα. Οι πιο μεταλάδες, κάντε τον κόπο να ακούσετε το “Evil” και αποφασίστε αν αξίζει να ασχοληθείτε. Πιστεύω ότι μάλλον θα σας κερδίζουν.
7,5 /10
Δημήτρης Σταύρος    
dimitrisastavros@gmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)