The Hirvi – Violence Stays In Fashion (Inverse)

Ιδέα δεν είχα για την ύπαρξη αυτής της μπάντας, όχι βέβαια ότι είχα χάσει κάτι συγκλονιστικό. Φινλανδοί οι The Hirvi γαρ, παίζουν το παλαιικό, το ορθόδοξο το thrash metal και το παίζουν αρκετά καλά θα έλεγα!

Παρά το «κουφό» του ονόματός τους (σ.σ.: Hirvi σημαίνει κάτι στα Φινλανδικά) και παρά τους φόβους μου, μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά αυτό που άκουσα τελικά. Ούτως ή άλλως για να παίξει κάποιος thrash metal, δε χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο παρά μόνο πώρωση και ψυχή.

Πάμε λοιπόν στα του δίσκου. Μετά από μια εισαγωγή μόλις τριάντα επτά δευτερολέπτων, μπαίνει με φόρα το “Burning The Churches” και απ’ τον τίτλο του τραγουδιού και μόνο καταλαβαίνει μέχρι και ο πιο αδαής περί τίνος πρόκειται! Ξύλο, βία και «κλωτσοπατινάρα» μέχρι τελικής πτώσεως! Ακολουθεί το φανταστικό ομότιτλο που πυροβολεί κατά ριπάς με riffs που έρχονται κατευθείαν απ’ τις καλύτερες στιγμές των Kreator. Θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται σε κάποιο από τα τελευταία τους album. Με επτά λεπτά διάρκεια άλλωστε  δε θα μπορούσε να είναι ένα κοινότυπο τραγούδι. Συνεχείς αλλαγές ρυθμών και μέτρων που δεν κουράζουν στιγμή.

Το επόμενο, το “What Happens Next”, μου έφερε συνειρμικά στο νου τους Skyclad  του πρώτου δίσκου αλλά και Sabbat. Πράγμα καθόλου κακό δηλαδή. Το όνομα του πέμπτου τραγουδιού τα λέει όλα. “Let Thrash Save You” και τα μυαλά στο μπλέντερ. Λύσσα! Σειρά έχει το “Kill The Young” και εδώ έχουμε την πιο αδιάφορη στιγμή του δίσκου, που ευτυχώς κρατάει μόνο τρία λεπτά.

Το “Welcome To The Wonderland” αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη σε διάρκεια σύνθεση του δίσκου και δεν απογοητεύει. Και πάλι κάνουν την εμφάνιση τους οι πατέρες Kreator (σ.σ.: η παρουσία τους στο δίσκο είναι εμφανής σε όλη τη διάρκειά του) όμως οι The Hirvi δε μένουν εκεί. Οι εναλλαγές των ρυθμών μου έδωσαν Voivod δονήσεις αλλά και Coroner θύμησες. Το τελευταίο τραγούδι το οποίο είναι τραγουδισμένο στη μητρική τους γλώσσα (σ.σ.: μάλλον) κλείνει το δίσκο με Kvelertak vibes. Κουλό;

Συνολικά λοιπόν έχουμε στα χέρια μας ένα καλό δίσκο που αν και δε θα μας αλλάξει τη ζωή, μας έκανε να περάσουμε καλά και στην τελική αυτό έχει σημασία.

7/10
Στάθης Παντιώρας
stapan13@hotmail.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)