The Mystery Of The Bulgarian Voices feat. Lisa Gerrard – Shandai Ya/Stanka [EP] (Prophecy)

Οι The Mystery Of The Bulgarian Voices είναι μία, ομολογουμένως, ενδιαφέρουσα μουσική περίπτωση. Πρόκειται για μια παραδοσιακή βουλγαρική χορωδία αποτελούμενη μόνο από γυναίκες, η οποία μπήκε στα δισκογραφικά δρώμενα αρκετές δεκαετίες πριν. Ακολούθησε μία παύση πολλών χρόνων μέχρι το 2018, όταν και επανεμφανίστηκαν με το album “BooCheeMish”. Πλέον, παρουσιάζουν το νέο τους EP, στο οποίο συμμετέχει η θεϊκή Lisa Gerrard των Dead Can Dance (φαντάζομαι πως εδώ κι αν δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις…). Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα EP στο οποίο έχουν συμπεριληφθεί τα καλύτερα κομμάτια από το “BooCheeMish” σε μια πιο διαφορετική μορφή – πάντα όπως αναφέρουν – συν μια σύνθεση της Lisa, το Rite of Passage σε ζωντανή εκτέλεση και ένα προηγουμένως ακυκλοφόρητο κομμάτι.

Με βάση όσα ανέφερα παραπάνω, είναι περιττό να αναλύσω το πόσο αμιγώς folk κυκλοφορία είναι το “Shandai Ya/Stanka” και το πόσο – φυσικά – απουσιάζει το metal από αυτή. Το τονίζω, βέβαια, γιατί εδώ τίθεται το ερώτημα καταλληλότητας της σελίδας μας να παρουσιάσει και να κρίνει το εν λόγω EP, χωρίς φυσικά να αδικηθεί. Κάτι το οποίο έχει συζητηθεί κι άλλες φορές, άλλωστε. Εν πάση περιπτώσει, είναι ωραίο και ενδιαφέρον ως άκουσμα, αλλά κάποιος θα πρέπει να έχει όρεξη να εξερευνήσει κάτι εντελώς διαφορετικό για να το ακούσει.

Δεν ξέρω και πολλά από την παραδοσιακή μουσική της Βουλγαρίας, ωστόσο έμαθα βιωματικά ότι το αποτέλεσμα μπορεί να σε συνεπάρει εάν αφεθείς. Οι The Mystery Of The Bulgarian Voices είναι ιδιαίτερο φαινόμενο και η Lisa παραμένει μια ιέρεια της παγκόσμιας μουσικής, όπως πάντα. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνω πού το “BooCheeMish” ήταν ανεπαρκές, ούτως ώστε να επανακυκλοφορήσουν κομμάτια του με αυτόν τον τρόπο, ακόμη κι αν ήθελαν ντε και καλά να προσθέσουν αυτά τα δύο νέα.

Όσοι τρέφουν ενδιαφέρον για την παραδοσιακή μουσική άλλων λαών σίγουρα θα εκτιμήσουν το “Shandai Ya/Stanka” περισσότερο. Επίσης, όποιος το προσεγγίσει με ανοιχτό μυαλό, θα καταφέρει να περάσει ευχάριστα την ώρα του μαζί του. Κάπου σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία είμαι κι εγώ, οπότε ο βαθμός του μπαίνει εντελώς χαριστικά, απλώς και μόνο επειδή το βρήκα ευχάριστο κι όχι γιατί έχει κάποια σχέση με το αντικείμενο μας – όπως μου έχει συμβεί κι άλλες φορές, άλλωστε…

5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)