Το έχουμε πει τόσες φορές και θα το ξαναλέμε. Οι Σκανδιναβικές χώρες και ειδικότερα η Νορβηγία είναι η πατρίδα του black metal. Ειδικότερα την δεκαετία του ’90 αμέτρητες ήταν οι μπάντες που υιοθέτησαν αυτόν τον τόσο σκληρό και ασυνήθιστο για την εποχή ήχο, άλλες με μεγάλη επιτυχία και άλλες χωρίς τόσο μεγάλη επιτυχία. Η επιτυχία φαίνεται συνήθως από την αναγνώριση που δέχεται μια μπάντα και στην συγκεκριμένη περίπτωση των Tulus η αναγνώριση δεν είναι τόσο μεγάλη και ακούγοντας τον νέο τους δίσκο ίσως μπορούμε να το ερμηνεύσουμε.
Φεβρουάριος του 2023 λοιπόν και οι Νορβηγοί εκπρόσωποι του black metal Tulus αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν τον έβδομο, κατά σειρά, δίσκο του που φέρει το τίτλο “Fandens Kall”, διάδοχο του προ τριετίας “Old Old Death”. Ακούγοντας λοιπόν αυτόν τον δίσκο, θα έλεγα ότι το συγκρότημα αποφάσισε να κινηθεί εκ του ασφαλούς βγάζοντας έναν πολύ μέτριο δίσκο.
Για την ακρίβεια, καθ’ όλη την διάρκεια του ακούμε ένα επίπεδο πράγμα χωρίς μελωδίες, ή έστω πολύ λίγες μελωδίες, που δεν απαιτούν και ιδιαίτερες ικανότητες για να παιχτούν. Η φωνή θυμίζει black metal χωρίς όμως να είναι κάτι το σημαντικό. Η έλλειψη των σόλο της κιθάρας είναι εμφανής, ενώ ούτε τα τύμπανα ξεχωρίζουν όπως συμβαίνει συνήθως στο black metal. Υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα riffs όπως και κάποια αρπίσματα ακουστικής κιθάρας, τα οποία δημιουργούν μια ωραία αντίθεση με τον σκληρό ήχο του black metal, καθιστώντας τον ως απλά έναν μέτριο δίσκο. Το καλό της όλης υπόθεσης τουλάχιστον είναι ότι ο δίσκος είναι σχετικά μικρός σε διάρκεια και ενώ έχει αρκετά τραγούδια, είναι και αυτά μικρά σε διάρκεια, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνεις να βαρεθείς.
Πάντως αν αναλογιστούμε τα χρόνια εμπειρίας του συγκροτήματος θα άρμοζε αυτή την φορά ένας καλύτερος ποιοτικά δίσκος από τον “Fandens Kall”.
5/10
Πέτρος Φραγγόπουλος
petrfrag2@gmail.com