Οι Vitam Aeternam είναι ένα avant-garde σχήμα τριών μουσικών που τους ενώνει η ανάγκη για πειραματισμό. Δημιουργήθηκαν κάπου και κάποτε, αφού εκτός των άλλων διακρίνονται και από μια μυστικοπάθεια, οπότε όσο και να έψαξα δεν κατάφερα να βρω πολλές πληροφορίες για την αφεντιά τους. Φαντάσου να μην είχαν στείλει και Δελτίο Τύπου. Υποθέτω, ωστόσο, πως δεν μετρούν πολλά χρόνια, αφού το “The Self–Aware Frequency” είναι ο πρώτος τους ολοκληρωμένος δίσκος και το πρώτο δείγμα της δουλειάς τους γενικότερα.
Έχετε δει κάποια βίντεο στο YouTube που προσπαθούν να αποτυπώσουν το πώς είναι να έχεις σχιζοφρένεια; Κάτι τέτοιο μου θύμισε και το “The Self–Aware Frequency”. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, μου θύμισε και το “Strange Case Of Dr. Jekyll And Mr. Hyde”. Πότε ο ήχος ακουγόταν λες και βρισκόταν εν μέσω ενός παραληρήματος και πότε εν μέσω μιας κρίσης ταυτότητας.
Το “The Self–Aware Frequency” μου έδωσε την εντύπωση ότι, χάριν πειραματισμού, πετάει στοιχεία από πεντακόσια είδη και ό,τι κάτσει. Προσωπικά, δεν με ενοχλεί όταν συνδυάζονται στοιχεία και από χίλια είδη, αρκεί να υπάρχει μια συνοχή. Εδώ πέρα δεν την εντόπισα.
Η συνταγή περιέχει λίγο από gothic metal, λίγο από ηλεκτρονική μουσική και industrial, λίγο progressive rock και λίγο από όπερα και νεοκλασική μουσική. Τη μία στιγμή έβγαζε μια ευαισθησία και έναν ρομαντισμό και έπειτα, χωρίς καμία προειδοποίηση, γινόταν παρανοϊκό. Εάν ήταν πιο καλά δομημένο, θα μπορούσα άνετα να το φανταστώ να βγαίνει από μια θεατρική παράσταση, σαν ένα απόσπασμα από μια πιο μοντέρνα προσέγγιση του “Phantom Of The Opera”. Αντιθέτως, δεν κατάφερα να διακρίνω την σύνδεση των στοιχείων μεταξύ τους, να χτίσω μια ιστορία που θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτή τη ροή.
Είτε παίρνει την μορφή ενός εφιάλτη όπως αυτός που γέννησε τον “Frankenstein”», είτε την μακάβρια και μυστηριώδη αύρα του “Dracula”, το “The Self-Aware Frequency”. Πραγματικά απορώ πώς ένας δίσκος που κατάφερε να μου θυμίσει όλα τα ορόσημα της γοτθικής λογοτεχνίας και που βρίθει παραστατικότητας και, ομολογουμένως, πρωτοτυπίας, δεν κατάφερε να με συγκινήσει.
5,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com