Το πόσο τεράστιος τραγουδιστής είναι ο Jeff Scott Soto είμαι πολύ μικρός για να το κρίνω, το έχει κάνει ήδη η ιστορία για μένα και η μεγαλειώδης πορεία του. Μιλάμε για έναν τύπο με απίστευτα μεγάλη δισκογραφία, guest συμμετοχές όπου μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, ένας καλλιτέχνης με “Κ” που διακρίνεται για την συνέπεια και την ποιότητα σε όλες τις δουλειές του εξαιρουμένων ελαχίστων περιπτώσεων. Στο δικό μου μυαλό και με το χέρι στην καρδιά πιστεύω πως είναι η μεγαλύτερη φωνή στον χώρο του μελωδικού hard rock.
Οι W.E.T. είναι άλλο ένα project στο οποίο συμμετέχει ο JSS (σ.σ.: “T” ίσον με Talisman) έχοντας ως συνοδοιπόρους του δυο ταλαντούχους μουσικούς από τις πλέον ανερχόμενες και ποιοτικότερες μπάντες του χώρου. Ο κιθαρίστας Robert Sall (σ.σ.: “W” ίσον με Work Οf Art) και ο τραγουδιστής Erik Martensson (σ.σ.: “E” ίσον με Eclipse) που εδώ αναλαμβάνει κιθάρες, μπάσο και πλήκτρα συμπληρώνουν τη βασική τριάδα με τα τρία αρχικά να σχηματίζουν το όνομα του project.
Στο “Rise Up” όπως και στο ντεμπούτο συμμετέχουν οι Magnus Henriksson (κιθάρες) και Robban Back (τύμπανα) των Eclipse ολοκληρώνοντας με αυτό τον τρόπο την dream team του μελωδικού hard rock που ήθελαν στην Frontiers. Δεν μπορώ να κρύψω πόσο με είχε ξετινάξει και πόσο λάτρεψα το ντεμπούτο των W.E.T.. Ακόμα και τώρα, τρία χρόνια και κάτι ψιλά μετά την κυκλοφορία του δεν λείπει από την play list μου. Με την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του “Rise Up” περίμενα σαν τρελός τη στιγμή που θα ηχήσει στ’ αυτιά μου. Έχοντας το promo στα χέρια μου ξεκίνησα την μια ακρόαση μετά την άλλη.
Ξεκινάμε λοιπόν. ”Walk Away”: Όμορφο intro, heavy κιθάρες και ένα αρκετά ωραίο refrain στα γνωστά W.E.T. μονοπάτια, καμία έκπληξη. ”Learn to Live Again”: Πρώτο single και video clip από το “Rise Up”. Ορθότατη η επιλογή του, πανέμορφο, ανεβαστικό και catchy όσο δεν πάει, με άγγιξε από το πρώτο κιόλας άκουσμα. “Rise Up”: AOR-ιά που ξεχωρίζει από τις σαβούρες του χώρου, είναι από τα τραγούδια που όσοι είμαστε κοντά στον ήχο, γουστάρουμε να ακούμε. “Love Heals”: Θαρρώ πως θα γίνει το επόμενο single και κλιπάκι, μια απλά καλή μπαλάντα αλλά εμένα δεν μου είπε και πολλά. ”What You Want”: Τι να πω γι’ αυτή τη τραγουδάρα; Απλά ακούστε το και αφεθείτε στις μοναδικές του μελωδίες. Από τα highlights του “Rise Up”. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!! “The Moment”: Μια σύνθεση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των Work Of Art και Eclipse. Μέτριο κατά τη γνώμη μου και filler-άκι. Next please. ”Bad Boy”: Βγαλμένο από τη Sammy Hagar περίοδο των Van Halen και την αντίστοιχη “New Jersey” του Bon Jovi, κάπου εδώ έβγαλα την air-guitar μου και χοροπηδούσα στο καραπιασάρικο refrain του. Τρομερή πάρτι διάθεση, solos-ποίημα, εξαιρετική σύνθεση.
“On Τhe Run”: Dark-heavy intro, απλό refrain που μετά από μερικά ακούσματα το σιγοτραγουδάς. Τίποτα το ιδιαίτερο. “Broken Wings”: Ίσως η πιο αδιάφορη σύνθεση του “Rise Up” που για κάποιο λόγο μου θύμισε Bruce Springsteen. Όσες φορές κι αν το άκουσα δεν με γράπωσε. “Shot”: Εξαιρετική σύνθεση με μια σκοτεινή-μελαγχολική διάθεση που δένεσαι αμέσως μαζί της. Αρκετά κοντά στο ύφος του “One Love” αλλά με σημαντικές διαφορές. Σίγουρα μέσα στα αγαπημένα μου από το “Rise Up”. “Still Believe In Us”: Έφτασε η ώρα για μια ακόμη μπαλάντα. Κατά τη ταπεινή μου άποψη το θεωρώ μερικά σκαλιά ανώτερο από το “Love Heals”, εδώ αναδεικνύεται η φωνάρα του JSS ενώ βρίσκω εξαιρετικά και τα δεύτερα φωνητικά. Mια καλή ευκαιρία για χαλάρωση πριν κλείσουμε με το… “Still Unbroken”: Άλλο ένα filler-άκι που κινείται στα γνωστά W.E.T. standards που δυστυχώς δεν είναι αυτό που λέμε ιδανικό φινάλε. Μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση και δεν με εντυπωσίασε.
Συνολικά το “Rise Up” έχει τρεις – τέσσερις στιγμές στο επίπεδο του καταπληκτικού ντεμπούτου τους, τα υπόλοιπα τραγούδια του όμως κινούνται στο όριο του μετρίου γεγονός που το αφήνει μίλια πίσω από τον προκάτοχό του. Όλα αυτά κατά τη ταπεινή μου άποψη οφείλονται στις ουκ ολίγες εξωσχολικές δραστηριότητες των μελών της μπάντας και εδώ ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας “η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη”. Δεν μπορείς να βάλεις δύο καρπούζια κάτω από τη μασχάλη, πόσο μάλλον όταν τα “καρπούζια” δεν είναι μόνο δύο.
Σίγουρα υπάρχουν τραγούδια που θα ξανακούσω και θα μπουν κατά καιρούς στη play list μου, το σημαντικότερο όμως είναι πως το “Rise Up” δεν θα μνημονεύεται όπως το ομότιτλο ντεμπούτο του 2009. Εντελώς φιλικά…
6.5/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
pan.pap@greekrebels.gr