Winterfylleth – The Threnody of Triumph (Candlelight)

Εξαιρετικός παγανιστικός δίσκος από τους Άγγλους Black Μεταλλάδες Winterfylleth (των οποίων τα μέλη έχουν περάσει από μπάντες και μπάντες) οι οποίοι προσφέρουν απλόχερα σε όλη τους την πορεία κάποια από τα πιο όμορφα δείγματα Pagan Black Metal των τελευταίων καιρών και πάνε χεράκι χεράκι με τους κατά πολύ όμοιους τους Wodensthrone. Στα βήματα των μεγάλων Forefather και Drudkh, οι Winterfylleth, η μπάντα που χτυπάει κάθε δύο χρόνια έκανε και για φέτος το κομμάτι της. Και μάλιστα μιλάμε για τρία στα τρία! Μετά το πρώιμο ντεμπούτο που είναι ελάχιστα χαμηλότερα από αυτά που ακολούθησαν και μετά το δεύτερο υπερ-έπος τους οι Winterfylleth έρχονται για να δείξουν ότι είναι εδώ. Ο τρίτος δίσκος τους τελικώς μπορώ να πω ότι βγάζει λιγότερη ενέργεια και κάβλα από τους δύο προηγούμενους όμως είναι άνευ προηγουμένου το συνθετικό του μεγαλείο σε μερικά κομμάτια. Μιλάμε για κέντημα μελωδιών, τόσο που με κάνει να πω ότι, ό,τι είναι οι While Heaven Wept για το Epic Doom/Power είναι οι Winterfylleth για το Pagan Black Metal. Αργόσυρτες επικές ομορφιές δουλεμένες νότα προς νότα αλλά και πιο γρήγορα ξεσπάσματα. Και βγάζουν και μία έτσι πιο προοδευτική αύρα παρά έξω. Και όλα αυτά δεμένα κάτω από ένα συμφωνικό υπόστρωμα το οποίο αν και εμφανές και μείζονος ρόλου σε καμία στιγμή δεν δίνει την ασφυκτική έννοια του ‘Symphonic’ ιδιώματος. Βέβαια η κιθάρα ακούγεται λίγο θαμμένη και αυτό είναι ένα από τα αρνητικά του δίσκου. Το δεύτερο αρνητικό είναι η πολύ μεγάλη διάρκεια του η οποία μπορεί να απομακρύνει πολλούς από το να τον τσεκάρουν ολόκληρο, πόσο μάλλον να τον ακούσουν προσεχτικά. Πραγματικά τραγουδάρες όλα εδώ μέσα με τα ‘The Fate of Souls after Death’, το πλέον εμβατηριακό ομώνυμο του δίσκου, το μεγαλειώδες ‘A Thousand Winters’ να είναι τα αγαπημένα. Επίσης μοναδικό το πιο Viking ‘The Swart Raven’ με την αλά Bathory γέφυρα του όπως και το ‘A Memorial’ με τις επικές leadάρες του. Τι να πω μέχρι και τα instrumental κομματάκια είναι απίστευτα! Σίγουρα να τσεκαριστεί από φίλους του Viking μέχρι και του επικού Black Metal, δεν υπάρχει περίπτωση να μη κάνει αίσθηση!

8.5/10

Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης

george@greekrebels.gr

Σχετικές δημοσιεύσεις

Phil Campbell And The Bastard Sons – Kings Of The Asylum (Nuclear Blast)

Mercenary – Soundtrack For The End Times (NoiseArt)

Lancer – Tempest (Fireflash)