[Option A:]
Οι Wire Love είναι μια νέα μπάντα από το Μίνστερ της Γερμανίας όπου τα παιδιά άρχισαν από τις στάχτες των Orbit The Earth. Η αλήθεια είναι ότι και τα δύο γκρουπ τα αγνοώ μιας και το post-hardcoreδεν είναι το φόρτε μου άρα οι πιο γνώστες του χώρου ας τσεκάρουν και οι ίδιοι την μπάντα.
Το “Leave The Bones” ανήκει στο χώρο του γερμανικού post-hardcore όπου έχουμε πέρα από το γνωστό groove,τεχνικότητα από το γκρουπ και πολύ καλή ατμόσφαιρα. To “Bones” όπου κάνει και το άνοιγμα του δίσκου έχει μια όμορφη θλίψη όπου μόνο σε hardcore μονοπάτια δεν παραπέμπει συνδυάζοντας έναν σχεδόν doom/ανεξάρτητο ήχο.Φυσικά όπως προανέφερα, στο “Learning Love” που συνεχίζει έχουμε μια δόση δυνατού πειραματικού hardcore με σχεδόν industrial διαστάσεις μιας και σημεία μου θυμίζουν Skinny Puppy.
Στα εννιά τραγούδια του δίσκου οι Wire Love πειραματίζονται αρκετά. Ναι για hardcore μιλάμε αλλά το χρησιμοποιούν σαν βάση για να περάσουν όλες τις επιρροές τους και κοινώς όλα τα γούστα τους.Πραγματικά χαίρομαι όταν βλέπω ένα γκρουπ να το χαίρεται και να παίζει αυτό που γουστάρει χωρίς να προσκολλάται σε ανούσιες ταμπέλες των εκάστοτε εταιρειών. Από τον καθαρά ανεξάρτητο rock ήχο, στο punk, στις hardcore εκρήξεις και έναν ελαφρύ industrial πειραματισμό.
Οι φίλοι του συγκεκριμένου ήχου θα ήταν καλό να ρίξουν μια ματιά στο γκρουπ μιας και το “Leave The Bones” θα το χαρακτήριζα μια τίμια δουλειά. Στα συν σίγουρα πάει το πολύ κάλο εξώφυλλο που όμως δεν ξέρω πόσο αντικατοπτρίζει τον ήχο των Wire Love.
6.5/10
Δημητρης Εμμανουηλ
d.emmanouilgr@gmail.com
[Option B:]
Οι Γερμανοί Wire Love μπορεί να μην είναι ακόμα γνωστοί στο ευρύ κοινό, αλλά η μουσική που παίζουν έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλούς. Κατατασσόμενοι κυρίως στο χώρο του hardcore, η συγκεκριμένη μπάντα ωστόσο μόνο από αυτό δεν ορίζεται.
Το “Leave The Bones” περιέχει μέσα του κάθε λογής παρακλάδι που μπορείς να φανταστείς. Punk, post-rock, alternative, αλλά και αρκετές progressive δόσεις, σε μία ακρόαση που κατά βάση ακούγεται με απόλυτη συγκέντρωση και ηρεμία. Το distortion στις κιθάρες σε συνδυασμό με τα λοιπές πονηριές όπως εφέ στα πετάλια συνθέτουν ένα δίσκο ο οποίος διαθέτει ταυτόχρονα την πολυπλοκότητα του prog και τη heavy metal ρυθμική νοοτροπία, χωρίς αυτά τα δύο να θυσιάζονται στο βωμό των ηχητικών αλλοιώσεων που έχουν υποστεί. Το χαρακτηρίζεις και ως ένα μοντέρνο παράδειγμα του εναλλακτικού σκληρού ήχου που μας συστήθηκε στα mid-00s με τη βασική διαφορά ότι οι Wire Love το έχουν πάει στο καθαρά πιο ατμοσφαιρικό, έως και βιωματικό θα έλεγε κανείς. Εξάλλου όλα τα κομμάτια έχουν στις στιχουργικές τους ρίζες αυτό το “βγαλμένο από τη ζωή” συναίσθημα που ούτως ή άλλως αποτελούσε το 80% (ίσως και παραπάνω) αυτού του μουσικού ιδιώματος.
Το μεγαλύτερο μέρος του album ακολουθεί ένα mid-tempo μοτίβο. Οπότε αν περιμένεις ταχύτητες, blastbeats και τα συναφή, καλύτερα να το ξεχάσεις, καθώς το μόνο “ακραίο” που θα βρεις εδώ είναι μόνο τα φωνητικά, όπου κι αυτά επιδιώκουν να προσαρμοστούν με τον τρόπο τους στο υπαρξιακό concept των συνθέσεων. Εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα. Κομμάτια όπως τα “Luminance Forever“, “Red Dress“ και “Shadow“ διατηρούν την ένταση σε σταθερά επίπεδα, αν και η σταθερότητα σε ορισμένα σημεία φλερτάρει ελαφρά με τη μονοτονία, η οποία μάλλον προέρχεται από τις flat, δυστυχώς, ερμηνείες. Κάτι που φαίνεται κυρίως προς το τέλος.
Σε καμία περίπτωση δε θα θεωρούσα το “Leave The Bones” βαρετό ή ανέμπνευστο. Κάθε άλλο. Εδώ τα παιδιά έχουν πάρει ανθρώπινα συναισθήματα και τα έχουν μετατρέψει σε μουσική. Περισσότερο θα έλεγα αρκετά “περίεργο” για να χαρακτηριστεί ευθύ. Αν σου αρκεί κάτι τέτοιο, τότε έχεις όλο το ελεύθερο να τους εξερευνήσεις.
6.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
cbeladakis@gmail.com