Όταν έβαλα να ακούσω αυτό το δίσκο χάρηκα γιατί είδα μόλις τέσσερα τραγούδια. Μετά όμως είδα τη συνολική διάρκεια του δίσκου. Πενήντα λεπτά! Το μικρότερο σε διάρκεια είναι δέκα λεπτά. Ο ήχος των Γάλλων είναι δαιδαλώδης, σε ambient, drone/doom ρυθμούς. Αφού λοιπόν τα σπάσανε με τον τραγουδιστή και έφεραν δύο νέα μέλη στην μπάντα σε κιθάρα και drums, ο δίσκος είναι εξολοκλήρου instrumental.
Αρχίζει με δύο κομμάτια στην ουσία, το “Perséphone” που είναι χωρισμένο στα μέρη “Enna” και “Coré”, πολύ καλά δομημένα και δεμένα μεταξύ τους, συνεχίζει άψογα στο doomy “Hiérophante” και τελειώνει με την άβυσσο, “Abbesse”. Ο ήχος είναι απίστευτος και μπορώ να πω μοιάζει με των δικών μας Universe217, τα εφέ που χρησιμοποιούν είναι εκπληκτικά και ταιριάζουν σε κάθε κομμάτι. Το μόνο που με κούρασε αλλά δεν με αποθάρρυνε είναι η επαναληπτικότητα των riffs και των ιδεών και τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια. Κατά τ’ άλλα ένας αξιόλογος δίσκος. Ψάξτε τον.
8/10
Τένια Λάρδα
tenia@greekrebels.com