Μια από τις Αθηναϊκές μπάντες οι οποίες έχουν χτίσει το όνομά τους μέσω των ζωντανών εμφανίσεων τους, είναι χωρίς καμία αμφιβολία οι 4Bitten. Έχοντας στην κυριολεξία οργώσει τα live-άδικα της Αθήνας (και όχι μόνο), αλλά παίζοντας επίσης και support σε αρκετά μεγάλα ονόματα, όπως οι Uriah Heep, οι Gream Reaper, οι Tygers of Pan Tang και πολλοί άλλοι. Όταν τους είχα δει σε μια ζωντανή εμφάνιση, στην κυριολεξία μου είχε πέσει το σαγόνι από την μουσικότητα που αναβλύζει από κάθε μέλος της μπάντας και ειδικά από την φωνάρα της Φώφης.
Τα δυο πρώτα album των 4Bitten, “No More Sins” και “Delirium”, μπορώ να πω ότι με είχαν αφήσει αρκετά ικανοποιημένο, αφού η μπάντα έβγαζε κάτι το οποίο μας έδειχνε ότι στο μέλλον θα ακούσουμε αρκετά καλά πράγματα από αυτή. Ο καιρός ήρθε και ο κομβικός τρίτος δίσκος (πιστεύω ότι ο τρίτος δίσκος σου δείχνει για το τι πραγματικά η κάθε μπάντα είναι ικανή να κάνει) με το όνομα “Rewind And Erase”, χτυπάει επιτέλους τα ηχεία μου, κάνοντάς με η αλήθεια είναι, να προβληματιστώ αρκετά.
Οι 4Bitten έχουν πλέον στρέψει την προσοχή τους περισσότερο στο μοντέρνο metal, όπως αυτό παίζουν μπάντες από την άλλη άκρη του Ατλαντικου, ενώ καταφέρουν να συνδυάσουν το heavy metal με το rock, επηρεασμένοι από μπάντες σαν τους Metallica (“Load” & “Re-Load”), Stone Sour, Thin Lizzy αλλά και και τους Black Sabbath, με αρκετές ματιές προς το stoner. Το “Rewind & Erase” ξεκινάει πολύ δυναμικά με το “Die In Vain”, ένα κομμάτι το οποίο σου μένει στο μυαλό κατευθείαν με την τρομερή μελωδική γραμμή στο ρεφρέν αλλά και το καταπληκτικό riff του Γιώργου στην κιθάρα. Άρχισα να τρίβω τα χέρια μου σκεπτόμενος ότι αν τα κομμάτια είναι σε αυτό το επίπεδο, τότε οι 4Bitten επιτέλους θα κάνουν το μεγάλο μπαμ που τόσο τους αξίζει. Αλλά, από εκεί και πέρα, δυστυχώς για 47 λεπτά ο δίσκος δεν έχει κάτι το οποίο θα μπορέσει να μου κρατήσει το ενδιαφέρον, εκτός από τα πολύ καλά riff του Γιώργου στην κιθάρα. Το μεγάλο πρόβλημα στο “Rewind & Erase”, νομίζω ότι βρίσκετε στις μελωδικές γραμμές των φωνητικών της μπάντας, οι οποίες είναι επίπεδες, που με εξαίρεση το πρώτο κομμάτι – άντε και το “Save My Soul” -, πραγματικά είναι λες και ακούς τη Φώφη, αντί να τραγουδάει, απλά να λέει τους στίχους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και η απόδοση της φωνάρας της Φώφης να είναι αρκετά πεσμένη. Μόνο το “Out Of Time” με τον παράξενο ρυθμό, τις εμφανείς stoner επιρροές στο βασικό riff αλλά και το ατμοσφαιρικό solo (και επιτέλους ένα μελωδικό ρεφρέν) και το κλείσιμο του δίσκου, το μεταλλάδικο και αρκετά σκληρό “Comfort Zone”, διασώζονται από τη γενική μετριότητα του “Rewind & Erase”.
Άκουσα αρκετές φορές το δίσκο, προσπαθώντας να βρω θετικά στοιχεία, αλλά δυστυχώς το “Rewind & Erase” σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύει τις ικανότητες και την μουσική δεινότητα που έχουν οι 4Bitten. Από ένα σημείο και μετά νομίζεις ότι ακούς το ίδιο πράγμα συνεχώς, ενώ η διαφοροποίηση της μπάντας από τις επιρροές της είναι σχεδόν μηδενική. Νομίζω το λάθος βήμα της μπάντας σε αυτή την κυκλοφορία είναι ότι δεν στήριξε τα κομμάτια στη φωνή της Φώφης, με περισσότερη έμφαση στις μελωδικές γραμμές, αλλά στη δύναμη και στα γκάζια της κιθάρας και του rhythm section. Τώρα να μιλήσω για την παραγωγή και για τις τεχνικές ικανότητες της μπάντας, μάλλον πλεονασμός είναι, αφού και τα δύο είναι απλά φανταστικά. Το μόνο που δεν χτύπησε την πόρτα τον 4Bitten στο “Rewind & Erase”, είναι η έμπνευση. Δυστυχώς σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα τις ακροάσεις του δίσκου και αυτό όχι γιατί η μπάντα δεν έχει κάτι καινούργιο να προσφέρει, αλλά γιατί τα κομμάτια απλά δεν έχουν κάτι το οποίο μπορεί να σε τραβήξει για να τα ακούσεις πολλές φορές. Ελπίζω σε κάτι καλύτερο στο μέλλον, αλλά αν οι 4Bitten δεν αλλάξουν κάποια πράγματα στον τρόπο σύνθεσης των κομματιών τους και δεν κάνουν τη μουσική τους πιο μελωδική, στηρίζοντας την φωνάρα (ναι το έχω πει πολλές φορές, αλλά έτσι είναι) τη Φώφης, δεν πρόκειται να παρουσιάσουν κάτι καλό. Στο κάτω κάτω, μελωδικό hard rock / metal παίζουν… Αναμένουμε το επόμενο βήμα της μπάντας. Προς το παρόν…
5 /10
Δημήτρης Σταύρος
dimitrisastavros@gmail.com