Θα έλεγε κανείς ότι όταν μια μπάντα έχει είκοσι χρόνια στο κουρμπέτι, κάτι κάνει καλά και επιβιώνει. Κάποιος θα έβγαζε και το συμπέρασμα ότι οι Caliban είναι μια τέτοια περίπτωση και ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αφού από το 1999 είναι ενεργοί και αποτελούν μια διαπίστευση για την metalcore σκηνή της Γερμανίας. Η αλήθεια είναι όμως, ότι οι Γερμανοί είναι μια μπάντα που πραγματικά απορώ πως έχουν επιβιώσει. Αυτό, γιατί εκτός από τις στιγμές του ντεμπούτου “A Small Boy And A Grey Heaven” (1999), του “Shadow Hearts” (2003), άντε και του “I Am Nemesis” (2012), έχουν να μας δείξουν μόνο άνισες κυκλοφορίες και βασικά χιλιοπαιγμένα πράγματα.
Οπότε τι περιμένουμε από μια μπάντα που παίζει ακριβώς το ίδιο πράγμα για δέκα δίσκους; Να αλλάξει το στυλ, ύφος και τον τρόπο που δουλεύει για τον ενδέκατο δίσκο τους με τίτλο “Elements”; Φυσικά και όχι. Το “Elements” συνεχίζει ακριβώς εκεί που σταμάτησε το μέτριο “Gravity”, πριν από δυο χρόνια. Συνηθισμένα grooves, επιθετικά core riffs, μελωδικά ρεφρέν με καθαρά φωνητικά που παραπέμπουν σε Αμερική πλευρά και κάπως έτσι έχουμε περιγράψει όλο το δίσκο.
Και είναι κρίμα, γιατί ο δίσκος ξεκινάει με τρία κομμάτια, που πραγματικά σε ξεσηκώνουν. Ειδικά το “This Is War” που ανοίγει το δίσκο, σου παίρνει το κεφάλι από τη ρίζα με τα death στοιχεία του, τις φοβερές μελωδίες του και τα grooves που δένουν απίστευτα με το σύνολο. Κάπως έτσι συνεχίζει και το “Intoxicated”, με το επόμενο “Ich Blute Für Dich”, να δίνει μια πιο Messhugah άποψη στο αποτέλεσμα, χωρίς αυτό να με χαλάει, αν και δεν είμαι και ο πιο φανατικός οπαδός του τεχνικού στοιχείου.
Από εκεί και πέρα, τα πράγματα παίρνουν την κατιούσα, με τους Caliban να ακολουθούν το συνηθισμένο δρόμο του groove riff/harsh φωνητικά/μελωδικό ρεφρέν. Είναι τόσο μα τόσο χιλιοπαιγμένο και κουραστικό, με μόνες διακοπές τα “I Am Fear” που είναι και πιο ατμοσφαιρικό ή το “Carry On”, που θα ικανοποιήσει όλους τους οπαδούς των Linkin’ Park. Φυσικά, θα πρέπει να κάνω ειδική μνεία στον drummer Patrick Grün, ο οποίος είναι μια μηχανή και πραγματικά με εκπλήσσει με τον τρόπο παιξίματος και το πόσο δύσκολα σημεία και περάσματα έχει διαλέξει να βάλει στα τραγούδια.
Δεν μπορώ να καταλάβω που ακριβώς το χάνουν οι Caliban μετά από έντεκα κυκλοφορίες αλλά δυστυχώς και η μεγάλη διάρκεια του δίσκου δεν βοηθάει. Το άσχημο στην όλη υπόθεση είναι ότι τραγούδια σαν το “This Is War” και “Intoxicated” δείχνουν ότι η μπάντα μπορεί να γράψει ενδιαφέρουσα μουσική. Και αυτό είναι εν τέλη που με χαλάει στο “Elements”. Το ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον… Οι οπαδοί του metalcore θα βρουν κάποιες καλές στιγμές σίγουρα, οι υπόλοιποι μάλλον καλά θα κάνουν να μείνουν μακριά.
6,5/10
Δημήτρης Σταύρος
dimitrisastavros@gmail.com