Καταγόμενοι από τον Καναδά, η πλέον πενταμελής μπάντα βγάζει το δεύτερο full – length της. Εξ’ ολοκλήρου instrumental σε Technical/Progressive ύφος, με πινελιές από την τρέλα των Mastodon και Messugah, το sludge από όλη την σκηνή της Georgia, μελωδικότητα, επιθετικά riffs και γενικά μία από όλα, επιστρέφει πέντε χρόνια μετά το ντεμπούτο! Τρεις κιθάρες σου λέει με την πρόσφατη προσθήκη ενός μπάσου και φυσικά, τύμπανα. Φαντάσου περιπλοκή και κακό, με μελωδίες, δισολίες, και φανταστικά ρυθμικά με την πολύ καλή έννοια. Σίγουρα είναι δύσκολοι μέχρι να τους συνηθίσεις γιατί δεν παίζουν «εύκολη» μουσική, κάπου σε όλη αυτήν την τεχνικούρα και τα περίεργα μετρήματα θες και εσύ τον χρόνο σου βρε αδερφέ. Η παραγωγή έχει βοηθήσει πολύ, αν και θα μπορούσε καλύτερη, γιατί κάπου κάποια θεματάκια χάνονται. Το εξώφυλλο του δίσκου μου θύμισε μόλις το πρωτοείδα πολύχρωμο εξώφυλλο Iron Monkey, Our Problem. Την αρχή του δίσκου κάνει το μόνο αργό κομμάτι (The Wolf Shall Inherit The Moon) για να μας τινάξει τα μυαλά το «McNutty». Το κακό είναι ότι δεν έχουν σημεία και riffs να σου μένουν, αλλά σίγουρα θες να τα ξανακούσεις. Περιττό να πω εδώ πόσο παιχτούρες είναι όλοι στην μπάντα, αν ακούσετε θα καταλάβετε πολύ καλά και μόνοι σας. Επίσης αν υποψιαστώ πως ο τίτλος του δίσκου είναι από τον ηθοποιό Dan Aykroyd (The Blues Brothers, Ghostbusters) ένας πόντος παραπάνω από εμένα. Σίγουρα οι απαιτητικοί και οι αυτοί που ζητάνε τα «περίεργα» θα τους λατρέψετε! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
8/10
Tένια Λάρδα