Νέος δίσκος από τους J.B.O. (James Blast Orchester) και ειλικρινά δεν ξέρω τι αμαρτίες πληρώνω. Δυναμική εισαγωγή ξέρω ναι. Πριν περάσουμε όμως στις λεπτομέρειες, οι JBO είναι ένα comedy heavy metal συγκρότημα από τη Γερμανία. Ιδρύθηκαν το 1989 και είναι γνωστοί για τις παρωδίες που έχουν κάνει σε διάσημα pop τραγούδια. Έχουν στο ενεργητικό τους αρκετές απειλές με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση, εκ των οποίων μερικές πραγματοποιήθηκαν.
Ο «Ροζ Πλανήτης» περιέχει δώδεκα κομμάτια με μέση διάρκεια τα τρία λεπτά. Ωσάν άλλη γερμανική μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, οι στίχοι στην πλειοψηφία των τραγουδιών είναι στα γερμανικά. Ευτυχώς που έκανα έξι χρόνια φροντιστήριο και κάπως μπόρεσα και κατάλαβα τι θέλουν να μας πουν εδώ τα παιδιά μας. Διαφορετικά, απλά θα χάζευα οπουδήποτε αλλού γιατί δεν θα τραβούσε την προσοχή μου αυτό που θα άκουγα. Πως να σε προσέξω χρυσό μου, όταν δεν σε καταλαβαίνω; (περιορίστε το μόνο στη μουσική αυτό). Ένα μείον, λοιπόν, στην όλη ιστορία είναι αυτό. Οι διάλογοι (ναι έχει και αυτούς) και οι στίχοι στη μητρική γλώσσα του συγκροτήματος απευθύνονται σε περιορισμένο αριθμό ακροατών.
Όσον αφορά το κομμάτι της μελωδίας, είναι το γνωστό τυπικό heavy. Ό,τι έχεις ακούσει από άλλες μπάντες του είδους, αυτό ακούς και εδώ. Προσωπικά, δε με κέρδισε πουθενά. Ίσως φταίει το ότι δεν ακούω τόσο πολύ heavy πια, ίσως το ότι είναι αντικειμενικά αδιάφορη από μόνη της. Δεν ξέρω, πάντως μια φορά δε με συγκίνησε αυτό που άκουσα. Για να είμαι ειλικρινής, βαρέθηκα μετά το έκτο κομμάτι, για αυτό και η απορία με τις αμαρτίες. Κάπου βρίσκονται και τρία ακουστικά κομμάτια, που και αυτά δεν ξεφεύγουν της τυπικούρας.
Μόλις δύο φορές κατάφερε να κερδίσει την προσοχή μου αυτός εδώ ο δίσκος. Η πρώτη, ήταν το remix του “Blue” των Eiffel 65 στο εναρκτήριο “Planet Pink”. Εξαιρετική προσέγγιση, δίνω ωστόσο credits και στους Eiffel 65, γιατί αν δεν ήταν το κομμάτι τους άψογο, το “Planet Pink” δεν θα μπορούσε να σταθεί μόνο του. Η δεύτερη ήταν στο “Expedition Ins Geistreich”, το οποίο είναι διάλογος μεταξύ των Hannes “G. Laber” Holzmann και Veit “Vito C.” Kutzer (φωνή, κιθάρα αμφότεροι).
Σε αυτό το διαμαντάκι πέραν των αναφορών στον Beethoven, που ξεχωρίζει περισσότερο στα αυτιά μου από άλλους κλασικούς, ειπώθηκε και το αξιομνημόνευτο “rachenputzer” (μια αναζήτηση στον όσιο googl-αριο θα σας βοηθήσει). Όσοι το ακούσετε, θα καταλάβετε ότι προφέρεται λίγο διαφορετικά σε σχέση με το πως κυριολεκτικά διαβάζεται. Ειλικρινά, αυτό το «παράκουσμα» χάρισε άπειρες στιγμές γέλιου στην παρέα μου και είναι από τις ελάχιστες βλακείες που συζητάμε ακόμα, πέντε μέρες μετά.
Εν ολίγοις, καλό μεν, αδιάφορο δε. Τα ακούσματα και οι απόψεις διαφέρουν. Εμένα δεν με άγγιξε, κάποιος άλλος σίγουρα θα το εκτιμήσει περισσότερο. Οπότε απλά ακούστε το και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Yeah buddies, I am fun at parties.
6/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com