Ο τελευταίος χρόνος δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός για τους Sodom, καθώς η αποχώρηση του χρόνιου κιθαρίστα Bernt “Bernemann” Kost και του drummer Markus “Makka” Freiwald άφησε τον Tom Angelripper μόνο του, θέτοντας πολλά ερωτηματικά τόσο για το μέλλον της μπάντας, όσο και για τη φύση αυτών των αποχωρήσεων. Αρχές της νέας χρονιάς και ο Tom ανακοινώνει πως οι Γερμανοί συνεχίζουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους ως τετραμελές σχήμα, πράγμα με ανησύχησε αρκετά. Η επιστροφή πάντως του Frank “Blackfire” στις κιθάρες (βασικό μέλος της «χρυσής» Sodom εποχής) δείχνει να αρέσει, παρόλο που η φάση με το reunion των Assassin δεν του πήγε όπως θα ήθελε. Ως δεύτερος κιθαρίστας επιλέχθηκε ο Yorck Segatz, ενώ την τετράδα συμπλήρωσε στα drums ο Husky (κατά κόσμον Stefan Hüskens), ο οποίος είναι γνωστός πίσω από το drumkit των Asphyx στο προπέρσινο “Incoming Death“.
Ως τετράδα πλέον οι Sodom έχουν έτοιμο το πρώτο δείγμα της επόμενης δουλειάς τους, που βάσει λεγομένων Tom, επιστρέφει το συγκρότημα πίσω στις ένδοξες μέρες. Παρόλο που το “Partisan” EP ομολογουμένως έχει έναν αρκετά πιο ωμό και βαρύτερο ήχο από που είχα να ακούσω από τις “Μ-16” ημέρες, νομίζω πως πάει πιο πίσω. Το ομώνυμο κομμάτι ίσως να έχει κάποιες “Code Red” αναφορές στο εισαγωγικό riff, αλλά μέχρι εκεί. Έχει καλό ρυθμό, σταθερό ρυθμό και αρκετά πιο old-school thrash φωνητικά που μάλλον είναι και το καλύτερο στοιχείο του κομματιού. Στο “Conflagration” από την άλλη, έχουμε να κάνουμε με μία αρκετά πιο speed σύνθεση, κάτι σαν μία μίξη του “Better Off Dead” ήχου με το hardcore punk των πειραματικών τους late-90s. Επιθετικότερο του προηγούμενου και αισθητά πιο παλιομοδίτικο, αποτελεί μάλλον μία από τις καλύτερες στιγμές της μεταγενέστερης Sodom περιόδου. Ως EP bonus θα βρεις μία live εκτέλεση του “Tired And Red” από την εμφάνιση της μπάντας στα Rock Hard Festival στο Gelsenkirchen της Γερμανίας όπου, τουλάχιστον υπό live συνθήκες, το νέο line-up φαίνεται να σπέρνει.
Η αρχική εντύπωση που μου άφησε το “Partisan” EP ήταν σχετικά θετική αν και περίμενα περισσότερα, μιας και το 80s handmade εξώφυλλο με παρέπεμψε σε αρκετά πιο παλιομοδίτικα πράγματα. Με δύο κομμάτια, βέβαια, δε μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Συγκρατημένη αισιοδοξία λοιπόν για το επερχόμενο δέκατο έκτο χτύπημα του θρυλικού γερμανικού τανκ.
6/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]