Δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ για τους Ρώσους death metalers. Για όσους δεν τους ξέρουν, η τριάδα κατάγεται από την μακρινή Αγία Πετρούπολη και έχουν δημιουργηθεί το 2005 με σκοπό το κλασσικό (σχεδόν) death metal. Το παρόν πόνημα διαρκεί 38 λεπτά, και με 10 κομμάτια στο ενεργητικό του μας παρουσιάζει τον αντι-κοινωνικό και φιλοσοφικό χαρακτήρα του που αυτό σημαίνει ότι δεν θα ακούσετε για φόνου, βιασμούς , διαμελισμούς και όλα τα κλασσικά death metal θέματα. Αρκετά μελωδικοί θα έλεγα και με πολύ πιασάρικα “θέματα”, φωνή ογκώδης και βαρύτονη να ταυτίζεται με το μπάσο σε στιγμές. Οι ταχύτητες ποικίλουν, από mid slow σε mid tempo και σε fast χωρίς όμως να αγγίζει το όριο των 240bpm ας πούμε. Αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα στα κομμάτια, το groove που έχουν και γενικότερα η εστίαση σε πολύ ωραίες αλλαγές ρυθμών και ιδεών. Κάπου προς το τέλος, με τον αριθμό 7 και τον τίτλο Final Path οι τόνοι πέφτουν, τα όργανα αλλάζουν και για 2 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα δύο ακουστικές κιθάρες ηρεμούν τα πάντα με αρπισμούς και μελωδικές γραμμές. Μια πολύ όμορφη πινελιά του δίσκου θα έλεγα και είναι από τα κομμάτια που ξεχώρισα μαζί με τα, «Open Eyes of Chaos» (που μου θύμισε το εντελώς The Philosopher των Death η εισαγωγή με το taping στην κιθάρα), «Self Genocide», «The Endless Torment», «Victimized» και «Break your Idols».
7.5/10
Χρήστος Τσίτσης
