Κάτι το εξώφυλλο, κάτι ο τίτλος του album, ψήθηκα ότι οι Blazon Rite θα μου προσφέρουν ποιοτικό επικό μέταλλο. Το “Dulce Bellum Inexpertis” είναι απόφθεγμα του Πινδάρου που μεταφράζεται σε «ο πόλεμος είναι γλυκός για αυτούς που δεν τον έχουν γευτεί ποτέ».
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι Blazon Rite δημιουργήθηκαν μόλις το 2019 από τον κιθαρίστα και βασικό συνθέτη James Kirn, ο οποίος θέλησε να μετουσιώσει την αγάπη του για το 70s hard rock, το power metal και τους φανταστικούς κόσμους του Dungeons And Dragons σε μουσική έκφραση. Γρήγορα πλαισιώθηκε από τους Johnny Halladay στα φωνητικά, Pierson Roe στο μπάσο και τα πλήκτρα, Ryan Haley στα τύμπανα και μέσα σε λίγους μήνες ηχογράφησαν τέσσερα τραγούδια που αποτελούν το παρθενικό τους EP “Dulce Bellum Inexpertis”.
Δυστυχώς όμως οι ελπίδες μου για κάτι πραγματικά επικό και καλό διαψεύστηκαν αφού ούτε η ποιότητα των τραγουδιών με ενθουσίασε, ούτε τα φωνητικά του Johnny Halladay. Το EP ξεκινά με το “The Warriors Choice (Take Me Away)” με εκκλησιαστικό Hammond στην εισαγωγή του, ένα επαναλαμβανόμενο επικό riff στη συνέχεια, αύξηση στην ταχύτητα και την ένταση κατά την εξέλιξή του κι ένα κλασικό heavy metal solo για να επανέλθει στην αρχική του μορφή στη συνέχεια. Δεν είναι κακό, δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο.
Το “Diamond Daggyr” που ακολουθεί μετά την ακουστική του εισαγωγή εξελίσσεται σε ένα τυπικό γρήγορο N.W.O.B.H.M. τραγουδάκι, με ένα κόψιμο με έντονα πλήκτρα προς το τέλος του απλά αδιάφορο. Τρίτο στη σειρά το “Into The Expanse (Solar Portals and Celestial Holes)” επικό, γρήγορο, με εξαιρετική κιθαριστική δουλειά, ίσως το καλύτερο τραγούδι. Το “Dulce Bellum Inexpertis” κλείνει με το επίσης γρήγορο “Udug Hul (Summons You)”, με ένα επικό κόψιμο και απαγγελία στη μέση του, επίσης αδιάφορο.
Εν κατακλείδι επιεικώς μετριότητες στο “Dulce Bellum Inexpertis” με το οποίο μας συστήνονται οι Blazon Rite. Πρέπει να δουλέψουν πάρα, μα πάρα πολύ τον τρόπο με τον οποίο γράφουν τα τραγούδια τους και για μένα είτε να αλλάξουν τραγουδιστή είτε να βρουν ένα τρόπο ώστε η φωνή του Halladay να δένει περισσότερο με το υλικό τους. Μέχρι την επόμενη, ελπίζω ολοκληρωμένη, δουλειά τους μάλλον δεν θα ξανακούσω το συγκεκριμένο EP.
5/10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
