Καταθλιπτικό folk; Δώστε μου πέντε τέτοια και τυλίξτε μου μερικά και για το σπίτι. Οι The Devil’s Trade, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω άρθρο πληθυντικού, καθώς πρόκειται για το project ενός μόνο ατόμου, του Ούγγρου Dávid Makó συνδυάζουν την μελαγχολική, ή καλύτερα ψυχοπλακωτική, πλευρά του ήχου με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα μιας πιο μοντέρνας προσέγγισης του folk.
Ο Makó δεν είναι πρωτάρης στον χώρο, έχοντας ήδη αρκετές κυκλοφορίες στο ενεργητικό του κάτω από αυτό το project, ωστόσο το “The Call Of The Iron Peak” είναι η πρώτη του δουλειά κάτω από την στέγη της Season Of Mist. Επομένως, αυτός ο δίσκος μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί από τώρα ως ορόσημο για το project.
Η μινιμαλιστική προσέγγιση είναι αυτή που κυριαρχεί στον ήχο του “The Call Of The Iron Peak”. Τα κύρια όργανα είναι η ακουστική κιθάρα, τύμπανα και μπάντζο, αλλά στο ομώνυμο κομμάτι κάνουν επίσης την εμφάνισή τους τα κουτάλια και το jug, το οποίο είναι αυτοσχέδιο μουσικό όργανο. Ουσιαστικά είναι μια κανάτα, όπως είναι η ακριβής μετάφραση άλλωστε, την οποία φέρνεις μπροστά στο στόμα σου ενώ βγάζεις ήχους σαν μουρμουρητό και αυτή ουσιαστικά βαθαίνει τον ήχο. Τέλος, στο “Dead Sister” ακούμε και τριγωνάκι.
Η κυρίαρχη πλευρά του δίσκου, όμως, είναι τα φωνητικά, τα οποία κουβαλούν μεγάλο μέρος του σκοτεινού και θλιμμένου αέρα του δίσκου. Πότε ελαφρώς γρεζάτα και πότε λίγο πιο καθαρά, μεταδίδουν ένα αίσθημα πόνου και θρήνου που συγκρατείται πριν το ξέσπασμά του. Το γενικότερο κλίμα είναι βαρύ και στοιχειωτικό και σε αυτό συμβάλλει επίσης η ύπαρξη μερικών ατμοσφαιρικών ιντερλουδίων μεταξύ των κομματιών.
Υπάρχουν φάσεις, βέβαια, που πέφτει στην παγίδα να γίνει μονότονο, ακριβώς εξαιτίας του μινιμαλισμού και του ήπιου τόνου που διατηρεί σε όλη την διάρκειά του. Αρχικά είχα σκεφτεί ακριβώς αυτό, αλλά με μια δεύτερη ακρόαση κατάφερε να με κερδίσει πολύ περισσότερο. Επίσης, θα ήθελα να γίνει ξεχωριστή μνεία στο οπτικό κομμάτι και ιδιαίτερα στο υπέροχο εξώφυλλο, το οποίο ήταν κι αυτό σημαντικός παράγοντας στη βελτίωση της άποψής μου για τον δίσκο.
Προσωπικά κυνηγάω αυτή την κατήφεια της μουσικής αλλά γενικά δεν ξέρω κατά πόσο θα ταίριαζε σε έναν μέσο ακροατή. Αν απλώς θέλει να διασκεδάσει, δεν είναι και ο καλύτερος δίσκος για αυτή την περίσταση. Αν όμως θέλει κάτι πιο συναισθηματικό, ενδεχομένως για να συνοδεύσει μια μουντή μέρα του επερχόμενου χειμώνα, το “The Call Of The Iron Peak” θα ήταν στις προτάσεις μου.
6,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com
