carcass surgicalsteel
Albums

Carcass – Surgical Steel (Nuclear Blast)

Πέραν της κοινής καταγωγής, τι άλλο κοινό θα μπορούσαν να έχουν οι Carcass με τους Firebird, τους Gentlemen’s Pistols και τους Angel Witch; Μα τον Bill Steer φυσικά. Ένα κιθαρίστα με μελωδικό γλυκό τόνο που στο νέο άλμπουμ του Κουφαριού έχει πάρει τα ηνία μη αφήνοντας κομμάτι χωρίς τουλάχιστον ένα lead πέρασμα α-λα NWOBHM. Ναι, καλά διαβάσατε. Το άλμπουμ ανοίγει με το μικρό ορχηστρικό “1985” (ημερομηνία γέννησης της μπάντας) και ακούγεται έτσι ακριβώς. Θα μπορούσε να είναι εναρκτήριο κομμάτι ενός δίσκου των Priest ή των Savatage. Χωρίς υπερβολή.

Και εκεί που ταξιδεύεις στη δεκαετία της μοντέρνας αναγέννησης, μπαίνει το “Thrasher’s Abattoir” και αρχίζει το ξύλο! Η φωνή έχει το πρώτο ρόλο σε αυτό το κατά δέκα δεύτερα δίλεπτο κομμάτι. Παύση ατάκα “Bloodlustmord” και μπαίνει το τρίτο στη σειρά με την ονομασία “Cadaver Pouch Conveyor System” όπου η μελωδία είναι πιο metal και από τον Halford την εποχή του “British Steel”. Η μπάντα έχει «ροπιάσει» και ο Steer αφηνιασμένος παίζει αβίαστα τα riffs του. Riffs που του είναι οικεία. Φαίνεται. Του βγαίνουν χωρίς «προσπάθεια» αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Εδώ έχουμε και το πρώτο σόλο του άλμπουμ το οποίο σε όποιο rock κομμάτι και αν το βάλεις θα κουμπώσει τέλεια. Η old-school προσέγγιση χαμογελάει και μαζί και εγώ που πολύ χαρούμενος ακούω άλλο ένα άλμπουμ φέτος που αν και είναι death metal οδηγείται από καθαρά heavy metal κιθαριστικά riffs των 80s.

“A Congealed Clot of Blood” και mid-tempo εκβιασμός. Θα κοπανηθείς θες δε θες ακόμα και στο ωραίο μελωδικό κόψιμο κάπου στη μέση με το ride να μετρά χάντρες και την κιθάρα να μοιρολογεί. Αυτό και το “The Master Butcher’s Apron” που ακολουθεί έχουν τις λιγότερες μελωδίες του δίσκου. Έχουν όμως. Και έρχεται ο πάρτα όλας να σου πάρει πορτοφόλι, γυναίκα, σπίτι και δανεικά, έτσι για να μη χαθείτε βρε αδελφέ: “Noncompliance to ASTM F 899-12 Standard”. Μελωδία, μελωδία, μελωδία και εναρκτήριο riff μια παραλλαγή αυτού που ανοίγει το “Life’s Like a River” από το θρυλικό “In Trance” των Scorpions (1975). Ναι, είναι αλήθεια. Είναι εκεί. Το ακούς. Πόσο οικεία θεωρούν οι Βρετανοί όλα αυτά τα ακούσματα πέρα από ταμπέλες, ορισμούς και παραλογισμούς των…«αναλυτών» τέλος πάντων; Φοβερό.

Το επόμενο “The Granulating Dark Satanik Mills” συνεχίζει στα ίδια μοτίβα αλλά με συναυλιακή ανεβαστική διάθεση και κατά κάποιο άρρωστο τρόπο χαρούμενο, με ένα πολύ ωραίο ρεφρέν που αναφέρει τα νούμερα 6, 0, 2, 6, 9, 6, 1 τα οποία τι αντιπροσωπεύουν δε γνωρίζω. Αλλά έχουν κάτσει άψογα. Το “Unfit For Human Consumption” είναι άλλο ένα μεσαίας ταχύτητας κομμάτι από τα παλιά εκείνα τα ωραία με το riff που το οδηγεί να φέρνει στο μυαλό τον Jeff Waters και τις κιθαριστικές ομορφιές του. Το δε σημείο που ανεβάζει ταχύτητα με skank beat και ολίγον grind το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον. Το ίδιο ισχύει και για το επόμενο “316L Grade Surgical Steel” που κρατά το ενδιαφέρον του ακροατή στο μάξιμουμ με παλιές συνταγές, ήχους και τεχνοτροπίες που απλά δε ξεπερνιούνται. Αυτές οι αρμονίες είναι απόλαυση! Το ίδιο και το α-λα Slayer κλείσιμο. Πιο κλασικά πράγματα μόνο στο μουσείο της Ακρόπολης μπορείς να δεις. Μεγαλείο.

Το “Captive Bolt Pistol” είναι μια εναλλαγή μεταξύ skank beat και grind και βαράει πριν το κλείσιμο του άλμπουμ με την επική εισαγωγή του “Mount Of Execution” να εκπλήσσει ευχάριστα. Κλασική κιθάρα. Πόσα χρόνια είχα να ακούσω μια τέτοια εισαγωγή; Κάποτε ήταν «νόμος» να αρχίζεις έτσι. Και να και η συνέχεια σε φάση μελωδικό metal των 80s με leads και rhythms με τρίτες και αρμονίες σαν από Dokken, Savatage, Dio ή δε ξέρω και εγώ τι άλλο. Μαγεία και μαγκιά μαζί. Οκτώ λεπτά ερωτευμένος με τη μουσική μέσα από ένα άλμπουμ που έβγαλε μια μπάντα που κάποτε λάτρεψε το «θόρυβο». Η ομορφιά της εξέλιξης, της αλλαγής και της αποδοχής των νεανικών σου ακουσμάτων. Γιατί οι τύποι άκουγαν κλασικό metal και τους βγαίνει παντού.

Ο δίσκος σπέρνει για να το πούμε απλά, λαϊκά. Είναι δισκάρα. Έχει μελωδίες, έχει groove και λυσσασμένες φωνές που κάθονται εκεί ακριβώς που πρέπει. Ζυγισμένες ατάκες που πορώνουν εκεί που μπαίνουν και σιωπούν εκεί που πρέπει δίνοντας ζωτικό χώρο στη μουσική να αναπνεύσει. Μεταξύ αυτών και κάποια ρεφρέν που τα επαναλαμβάνεις. Όχι επειδή είναι εύκολα αλλά επειδή είναι αυτό ακριβώς που σου έρχεται στο μυαλό σαν φυσική επόμενη κίνηση συνθετικά. Ο 43χρονος Steer έχει πάρει το άλμπουμ πάνω του και με γρήγορες κοφτές εναλλαγές δε σε αφήνει να βαρεθείς ή να σκεφτείς να αλλάξεις κομμάτι. Νεωτεριστές που θεωρείτε τις συνταγές αυτές περασμένα ξινά σταφύλια, λυπάμαι που δε θα καταφέρετε να απολαύσετε ένα τέτοιο μεγαλειώδες έργο. Ίσως τελικά όλες οι προσπάθειες να ακουστεί το metal μοντέρνο αποδεικνύουν μόνον ένα πράγμα: το αυθεντινό είναι αξεπέραστο! Όσο νερό και να τρέξει, προς όποια κατεύθυνση και να πάει, η πηγή είναι πάντα εκεί, σταθερή και ίδια.

Υ.Γ. 1: Το bonus κομμάτι της ειδικής έκδοσης ονομάζεται “Intensive Battery Brooding” και είναι τόσο γαμάτο που θες να το αρπάξεις και να πηδήξεις μαζί του από τα 3000 μέτρα στο κενό έχοντας από κάτω ένα λιβάδι πρασινάδα.
Υ.Γ. 2: Στιχουργικά ξέρουμε όλοι με τι καταπιάνονται οι Carcass. Όσοι αρέσκεστε σε αυτή τη θεματολογία, δε θα απογοητευτείτε. Αν και διακρίνω και κάποιες ελαφρές διαφοροποιήσεις.
Υ.Γ. 3: Skank beat. Η μαγεία του thrash, του death και γενικά της παλιάς εποχής. Διάχυτο σε όλο το δίσκο. Το αγαπημένο μου!

9/10
Ευθύμης Καραδήμας
[email protected]

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X