Καιρό είχα να ακούσω κάποιο Ελληνικό συγκρότημα να έχει επιρροές από τον ατμοσφαιρικό σκανδιναβικό ήχο των ’90s. Και η ιδιαιτερότητα είναι ότι αυτό το συγκρότημα είναι νεότατο, με το ντεμπούτο να έχει ανέβει στο Bandcamp των παιδιών από τα Ιωάννινα λίγους μήνες πριν, αλλά να, κυκλοφορεί τώρα σε φυσική μορφή από την επίσης νεοσύστατη Theogonia.
Και οι επιρροές αυτές περιλαμβάνουν Emperor, Ulver (σ.σ.: οι δύο πρώτοι ειδικά στο ατμοσφαιρικό κομμάτι), πρώιμους Arcturus, Gehenna και πρώιμους Dimmu Borgir, με τζούρες από την ελληνική black σκηνή (σ.σ.: σε αυτό συμβάλλει και η συμμετοχή του συντοπίτη τους, Stefan Necroabyssious, των Varathron), doom περάσματα και funeral doom τζούρες, κάτι που ευθύνεται για την ενίοτε death metal πλευρά τους.
Το αποτέλεσμα είναι όμορφο, κατεβαίνει άνετα και εύκολα, ωστόσο ίσως γνωρίζετε την όστριά μου όσον αφορά το θέμα της προσωπικότητας στη μουσική. Βέβαια, αυτό έχει παρατηρηθεί σε πολλά ντεμπούτα με βελτίωση στη συνέχεια, οπότε, μιας και μιλάμε για ντεμπούτο θα είμαι επιεικής, γιατί πρόκειται για δίσκο με προοπτικές και δυνατότητα ανοδικής πορείας στο άμεσο μέλλον τους.
Οπότε δε χρειάζεται να σταθώ κάτι παραπάνω. Η αξία του είναι αδιαμφησβήτητη, η προοπτική εξέλιξης τους το ίδιο, αλλά το ίδιο και η έλλειψη προσωπικότητας, κάτι που όμως δικαιολογείται σε τόσο πρώιμο επίπεδο. Γι αυτό αξίζει να τους δώσετε μια ευκαιρία, αλλά το κυριότερο να παρακολουθούμε την πορεία τους στο άμεσο μέλλον γιατί δείχνουν ότι έχουν πράγματα να μας δώσουν.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
